quality of life

Met onze levens kwaliteit is het wel redelijk goed gesteld geloof ik, op dit moment hebben we in ieder geval geen klachten.

Met 1 van onze dieren ging die kwaliteit onverwacht achteruit. Ruby is altijd al een beetje een vreemde kat geweest, zeg maar geval down syndrome. Ze gaat nooit ver van huis omdat dat te eng is, maar toch konden we haar vrijdag een week geleden niet meer vinden. Na uren zoeken vonden we haar weggekropen in een hoekje onder het terras, bevend.... Ze was zo bang dat het vrij lastig was om haar onder het terras vandaan te krijgen.
Eenmaal binnen gelokt, schoot ze onder de kast waar ze een paar dagen is blijven zitten. schock, attack, bloedprop, psychose..? eten en drinken deed ze alleen, als je het voor haar neus zet en op de bak alleen als ze er op wordt gezet, maar er zelf vanaf gaan zat er niet in.... We hebben het een week aangezien, maar het werd er niet beter op. Overleg gehad met de dierenarts en na onderzoek bleek ze gezond te zijn, het probleem zit dus tussen de kattenoren en zoals we zelf ook al hadden bedacht was de beste optie voor het diertje zelf om het in te laten slapen. Optie 2 was een anti depressie medicijn, welke nog niet goedgekeurd was voor de Noorse markt,  onbekend effect en nog een week langer wachten. Niet echt een optie dus.
Een moeilijke beslissing en we bedanken kleine Ruby voor 11 jaar joy.



Hotel Fred en Anne heeft weer een lege kamer, onze Vlaamse vrienden zijn vandaag een stukje zuidelijker gereden om aan hun terugweg te beginnen. Ik hoop dat jullie het ook deze keer naar jullie zin hebben gehad, wij in ieder geval wel. Thanks for staying at our crib.

Zaterdag, stralende dag, ben ik met Vlaamse S nog gaan varen. We zijn op Sør Hidle (een piepklein eilandje)  even van boord gegaan. Het eilandje noemen ze ook wel palmeiland omdat er een tropische tuin is.
 Noren kennende dacht ik er zullen wel 3 palmbomen staan en een paar plastic planten en heb daarm nooit de moeite genomen om er eens te gaan kijken, dat terwijl ik zeker 1 keer per week voor het eiland lig om te vissen.
Aan land, viel mijn bek open van verbazing. Als er hula danseressen waren zou je denken je op Hawaii te wanen. Een enorme prachtig aangelegde tuin. Palmbomen, bananenplanten, bonsai, koi's , edelweiss, er groeit echt van alles. Een tropisch eiland in het midden van een Noors fjord.

Oh ja, dan werd Noorwegen afgelopen vrijdag ook nog even wakker geschud door een bommetje en een schietgrage meneer.
Shit happens, ook hier.

art

eigenlijk is het een beetje hetzelfde verhaal als vorige week, behalve dat we nu 2 Vlaamse gasten hebben.

Helaas voor K & S hebben ze het slechte weer uit BE / NL met zich meegenomen :(
Geen geklaag van hun kant, dit zijn van die gasten die we graag zien.... alles gaat vanzelf, ongedwongen, super relaxed sfeertje ( het zelfde geldt voor huisvriend PW) , zo zouden alle gasten moeten zijn....
Ze hebben voor ons een bijzondere gift meegenomen, prachtige custom made tiki's.
K heeft zijn houtsnij gereedschap maar meegenomen en ik sta versteld hoe hij met zoveel gemak beeldjes maakt terwijl we lekker op ons terras wat ouwehoeren en een Jupiler drinken..
Enorm veel respect voor deze free style tiki artist  en natuurlijk ook voor de lieve S met haar Vlaamse bescheidenheid.
Welcome back and please don't forget that you can pop in 24/7  met of zonder tiki!

sometimes

zo gaat dat wel eens, het is niet de eerste keer en zal ook zeker niet de laatste keer zijn.

Ik zit om tekst verlegen, dit zijn de momenten waarop ik mijzelf afvraag om de blog 2 wekelijks te gaan schrijven of...
Niet dat we in een sleur zitten, maar je hebt van die periode's dat er niet veel gebeurt.
beetje varen, vissen, bergjes kijken, werken.....

Je kunt op dit moment niet echt zeggen dat het zomer is, of misschien is dit juist een Noorse zomer.
Beetje wind, regen... af en toe zon, we hebben het wel eens beter gehad.
Op de droge dagen gaan we wat vissen , Anne is makrelenkampioen. Makreel is bijna net zo veelzijdig vlees als kip, bakken , grillen, stoven, roken (tenminste als ik dat eens onder de knie krijg). Niet alleen goed om te eten maar ook als aas om de grotere visjes mee te vangen. Als het niet al te hard waait dan zit ik als het even kan in ons bootje op de fjorden te dobberen.
Heerlijk alleen, soms met Anne of soms met wat nieuwe vrienden... waar we er langzaam aan iets meer van krijgen. De 1 leren we via via kennen en sommige anderen via internet. Nee, ik ben niet aan het daten, maar we hebben een aantal mensen leren kennen via een internationaal fishing forum en hoewel ik niet zo van de vreemde mensen ben moet ik zeggen dat we met sommige een goede band hebben.
Onze trouwe vrienden in NL, die zullen we nooit vergeten en die zullen als het aan ons ligt ook altijd onze trouwe vrienden blijven. Missen doen we julie wel, geloof me, maar hier moeten we natuurlijk ook een sociaal leven opbouwen.
Afgelopen weekend zijn we bij een paar nieuwe via via vrienden op bezoek geweest (M+A, waar ken ik dat toch van...?)
Een dude uit Australie met een Noorse vrouw die ook een aantal jaar down under heeft gewoond. Soms is die klik er gewoon, leeftijd , muziek, interesses, je kent dat wel, je hebt iets om over te lullen....het heeft er waarschijnlijk ook mee te maken dat ook de aussies een engelse lay back achtergrond hebben.......
we zouden even op de koffie gaan, maar dat lukt hier in Noorwegen nooit zo goed. Vaak kun je er een dag of langer voor uit trekken, grillen , pintje erbij...  omdat mevrouw Noor is, zit er natuurlijk een hut in de familie die ook wij vanaf heden mogen gebruiken, meertje met forellen er naast, wc buiten, schoon water uit de bron... Het leven kan soms zo enorm kut zijn.
Na dat relaxen, natuurlijk ook hard werken. Anne gaat nog een stapje verder proberen te komen, baas van Anne is zwanger. Dat houdt in Noorwegen in dat de moeder er meestal voor 1 jaar uit gaat om voor het kind te zorgen.
Er zijn meer kapers op de kust, maar niet enorm veel... Met gepaste trots kan ik jullie vertellen dat mijn meisje op de functie gaat solliciteren en misschien ook nog wel kanshebber is.
Het zou toch wat zijn , om als buitenlander shopmanager te worden in 1 van Norges grootste filialen.

Anne's vangst

oh oh.... vieze handen krijg je van die makrelen

view

Anne haar ouders zijn weer terug richting NL, na een kleine rondreis (rondje Bergen) in Noorwegen.
Hoe kan het ook anders, ook zij waren overdonderd door het natuurschoon...
Deze week Noorwegen door de ogen van gastfotograaf A.W.