Ice

We beginnen het jaar wel heel erg rustig.
Hoewel we een paar vrije weekenden hebben gehad, die we normaal gesproken goed en vol invulen.
Zoals lekker naar buiten gaan , nieuwe plekjes ontdekken, foto's maken....
Het weer laat het niet toe, slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding gaat in dit geval niet op.
 Voor foto's is het te grijs. De ene dag regent het, de volgende sneeuw en daar tussendoor vriest het met als gevolg dat het zo glad is  (in voornamelijk de zijstraten) dat we nog niet eens  in staat zijn om  Janis uit te laten in het park om de hoek.
Zelfs met onze spikes onder de schoenen, blijft het een linke onderneming. Vanmiddag hebben we nog een poging gedaan, maar deze halverwege gestaakt omdat we toch weer 2 meter naar beneden gleden.
Ik heb hier zo'n pleurishekel aan, omdat ik het niet onder controle heb en ik (zoals vele kunnen beamen) geen evenwicht artiest ben.

Dan was er nog een klein bureaucratisch gevalletje.... de skattekort voor 2011 hadden we niet ontvangen.
Een skattekort is een papiertje die je van de belastingdienst ontvangt waarop staat vermeld hoeveel belasting er op je loon kan worden ingehouden. Een deel van het A4tje lever je in bij je werkgever en deze verwerkt dat (dat hoop je dan) in zijn administratie.
Als die dat niet doet wordt er standaard 50 procent ingehouden ipv 36 procent (ongeveer gelijk as in NL 1/3 van je salaris).
Eerst eens zien of het telefonisch is op te lossen, bellen, bellen.... nog 150 wachtende voor u :( 
Misschien beter om even langst te gaan, wel vrij voor nemen want het deelkantoor skattevest is al om 15.00 gesloten.
Ik was blijkbaar niet de enige, na een klein uurtje wachten kom ik erachter dat ik aan de verkeerde balie sta, godgloeiende.... ik sta omdat wij permanent residence hebben bij de normale belastingbalie, de ambtenaar wil mij terugsturen naar de buitenlandersbalie.
Na aandringen wordt ik toch geholpen en dat scheelt weer een extra uur wachttijd. Even het geschatte jaarinkomen invullen, krabbeltje eronder en klaar, ook die voor Anne kan ik zo meekrijgen. Maar op de vraag of ze 'm gelijk uit konden printen... werdt ik gewezen op hoeveel mensen stonden te wachten.
Dat begrijp ik niet helemaal, hoeveel tijd kost het nu om op een knopje te drukken?
Ook geen zin in een hoop gezeik en drie dagen later liggen de 2 papiertjes in de bus.
Ik wil via deze blog nog even onze lieve Vlaamse vrienden bedanken voor de verrassing de zij ons hebben gestuurd.
Een goudkleurig doosje gevuld met Leonidas bonbons.... jullie hebben hier iemand erg gelukkig gemaakt.
Ook waren ze volgens mij bij de douane erg gelukkig met dit pakje.... de bonbons die normaal gesproken zorgvuldig verpakt zijn, waren stuk voor stuk uit het doosje gehaald en er in 1 keer weer terug ingeflikkerd, het strikje dat eromheen zat lag er naast in de omverpakking,wat een eikels. Anyway, ze smaakten er zeker niet minder om... many thanks!

Tot volgende week.