Blog nummer 70.....
Na nog een drukke week met voor ons kleine Anne een paar 12 uurs diensten is het tijd om wat te relaxen....
het heet wel relaxen, eigenlijk is het dodelijk vermoeiend maar dan wel op een leuke manier.
Anne heeft zaterdag nog gewerkt en had ook de pech om te moeten afsluiten, dan eindigt zo'n werkzaterdag pas rond 18.30.
In plaats van naar huis te rijden wat ze normaal doet, heb ik haar opgehaald om door te rijden naar onze vrienden die op het idyllische Idse wonen. Een klein eilandje die door middel van een bruggetje aan het vaste land is verbonden.
Om aan die kant van het fjord te komen moeten we met de veerboot (ferje) als we vanaf Anne's werk gaan nemen we de route Lauvvik-Oanes. Alles bij elkaar opgeteld heb je ongeveer 1uur 30 minuten reistijd.
Aangekomen wacht ons Engelse gastvrijheid met verse fish and chips.
Een kort weekend kan niet beter beginnen.
Beetje vreten , ouwehoeren en zuipen is het al snel een uur of 01.00. Tijd om plat te gaan want we hebben afgesproken om met de boot te gaan vissen en dat doe je het liefst zo vroeg mogelijk.
Een wekker was niet nodig, we werden gewekt door het licht dat rond 5.30 door de ramen naar binnen scheen.
Bakje koffie genomen en op de boot hebben we ontbeten...ei/spek.
Beetje mist, wat miezer maar een fijne temperatuur en windstil op een verlaten fjord....De koning te rijk.
Nu nog vis vangen... het zat de eerste uurtjes niet mee. Hoewel de fjorden bomvol met vis zitten, betekend dat geen vanggarantie.
Vele invloeden die de vis wel of niet doet bijten.

De kleine of niet eetbare vis gaat terug het water in, vaak zwemmen ze dan weer verder en soms blijven ze drijven. In dat geval zijn er altijd visetende vogels in de buurt die de kans voor een extra snackje niet aan zich voorbij laten gaan.
Moe maar voldaan terug aan wal... roast pork, beetje luieren en daarna weer aan de terugreis. Thanks D&C, thanks S&A (nice to meet you -again-).
Als outdoorfreak is vissen natuurlijk niet genoeg... we gaan nog een stapje verder.
Norge heeft ook op het gebied van jagen veel te bieden. We zijn sinds enige maanden aangesloten bij de NJFF (Norges jeger of fisker forbund), de grootste jacht en visorganisatie van Noorwegen.
Je voelt 'm al aankomen..... we gaan beide voor ons wapen en jachtvergunning. Om de wapen (våpen) vergunning te kunnen verkrijgen zullen we eerst een aantal maanden op een baan moeten schieten in dit geval zijn dit buitenbanen van 50, 100 en 150 meter en daarna kunnen we voor de jegerprøve (jachtproef) gaan.
Als we dat hebben, mogen we gaan jagen. Dat zal wel ergens volgend jaar worden.
We zullen alleen schieten wat eetbaar is en wat we ook zullen gaan eten.... dus geen zeehondjes knallen, ook al is dat hier toegestaan.
snakkes..
Geweldig dat jullie dat gaan doen. Je weet vast nog wel dat René en ik ook eens met de jacht mee mochten in het immer shöne Eppenbrun. Dat was echt een belevenis, vooral vanwege de symboliek. En ook ons bezoekje aan de schietbaan was voor herhaling vatbaar.
BeantwoordenVerwijderen@ Haagje, dan weet je waar jullie volgende keer (als het zover is) naar toe moeten.....
BeantwoordenVerwijderen