naam

De beperkingen van mijn schouder ben ik goed beu, net als het thuiszitten.
2 komende maanden mag ik mijn schouder dan wel bewegen maar nog steeds niet belasten, niet meer dan 2 kg.
De fysio is inmiddels begonnen en 2 keer per week moet ik er flink tegen aan om de kleine spieren te trainen die alles op zijn plek houden (Tijdens dat trainen voel je jezelf toch flink kut, sta je daar als stevige vent die geen klote kan....).
De fysio gast is in ieder geval positief over wat ik al kan en hij verwacht dan ook wel dat het goed zal gaan komen, maar nog lang nodig heeft en nooit meer zal worden zoals het was.
Ik moet mijn nabije toekomst dus anders in gaan delen, ander werk en het is nog maar de vraag of ik mijn bedrijf voort kan zetten zoals ik dat tot nu toe heb gedaan.
De huisarts staat aan mijn zijde en heeft NAV (uwv) geadviseerd om mij om te scholen....
Maar het NAV neemt niet graag adviezen aan van een buitenstaander en hoewel de instelling er is om je te helpen, gaan ze ook dat liever uit de weg.
Ik denk dat het nog een lange frustrerende weg wordt voor we krijgen waar we recht op hebben en uiteindelijk zal het ook wel weer goed komen.... hoewel ik daar nu nog even een hard hoofd in heb.

Voor de rest moet ik mijn tijd thuis en steeds meer buiten door brengen terwijl Anne hard aan het werk is (oh ja ze doet het best goed op haar job, krijgt niets anders dan lof en haar naam schalt regelmatig in de grote kantoren in Oslo).
Op dit moment houd ik mij behalve met de hond-die het ook goed doet- en het huishouden, vooral bezig met fotografie en het promoten ervan.
Hoewel ik maar een amateur ben met weinig technische kennis, schiet ik -al zeg ik het zelf- toch af en toe best een leuk plaatje, waarvan sommige naar ik denk wel wat commerciële waarde hebben.
Dus waarom zou ik niet proberen om te kijken of ik er iets verder mee kan komen?
Zeker nu ik weer een camera vast kan houden.
De promotie gaat van foto's plaatsen op interessante sites op internet (waar inmiddels ook al een aantal foto's zijn gescout) tot het mee doen aan wedstrijden enzovoort enzovoort.
Aangesloten bij een expat fotoclubje en af en toe een foto ergens naar toe sturen om te zien of ze bijten.
Bijten deden ze bij de lokale krant toen ik een foto stuurde van een gestrande boot, die werd los getrokken door een reddingsdienst.
Mooie grote foto werd er geplaatst  tot ik tot de ontdekking kwam dat ze mijn naam er niet bij hadden geplaatst.
GODVERDOMME VUILE KUT NOREN, kunnen ze dan echt helemaal niets goed doen?
En die light bulb full of anger staat weer op on. Doen ze het nu met opzet of wat.
OK, het is maar een naam.... maar als ik mijzelf aan het promoten ben dan is die naam toch wel belangrijk en zonder kan ik het artikel ook niet in mijn portfolio steken.
Het kan misschien een fout zijn, maar daar geloof ik niet in. Want die gasten doen dit hele dagen en ze weten donders goed dat als ze een naam weglaten dat ze daarmee het copyright schenden.
Direct een mail er achter aan gestuurd, maar zo snel als ze zijn met het plaatsen van de foto (die ook per mail naar hetzelfde adres was verzonden) zijn ze absoluut niet met het beantwoorden van een email.
Een tijd later dan nog maar een mail en meteen 1 naar de schrijver van het artikel.... je raad het al, niemand thuis.
WTF !? De Noor bij de krant houd net zo min van verantwoording afleggen als de Noor bij de NAV en dat is waarom die light bulb af en toe aan springt.... onrecht is iets waar ik heel slecht tegen kan en dan vooral door grote bedrijven, overheden die zich als een zooi laffe honden overal achter proberen te verschuilen.
Dan maar bellen en dan wordt het lastiger om er onder uit te komen. Ik krijg een dame te spreken  die na mijn vraag en uitleg over copyright toch wel iets begint te stamelen en ze beloofd mij om het uit te gaan zoeken. Hoewel ik daar weinig vertrouwen in had, staat een uur later mijn naam er bij.
Was dat nu zo moeilijk ?