IJsland

Vanaf het eeuwig groene Faroe nemen we de volgende boot naar IJsland.
Na ongeveer 24 uur varen arriveren in het koude en natte Seydisfjordur in oosten. Natuurlijk zijn wij weer zo gelukkig om er door de douane te worden uitgepikt voor een complete controle.
Eerst een stevig kruisverhoor van wie en wat we zijn en wat we komen doen, ja we moesten zelfs reisboeken laten zien, kaarten van het land en aanwijzen wat we gingen bekijken.
Aan beide stelden ze dezelfde vragen, maar dan net even op een andere manier.
Ondertussen moesten we de auto leeghalen en ging alles door de scanner en werd het voorverpakte eten dat we bij ons hadden gewogen om te zien of het gewicht overeen kwam met wat op de verpakking stond.
We zijn het gewend zeg maar, met mijn uiterlijk wordt ik er altijd en overal uitgehaald.
Alles was natuurlijk ok, we wisten dat de controle streng kon zijn en hadden alles wat niet het land in mag zoals zuivel en vlees producten van de hand gedaan.
Auto weer ingepakt en deel 2 van ons avontuur kon beginnen.

Zoals ik al zei, de eerste ontmoeting met IJsland is nat, koud en mistig. We rijden een weg op, merken dat we stijgen maar hebben echt geen idee in wat voor omgeving we rijden.
We stoppen in het eerstvolgende stadje om wat boodschappen te doen en cash te pinnen.

Als we na een tijd rijden de eerste bergtoppen over zijn beginnen we eindelijk iets van het land te zien, dat beloofd wat voor de komende 2 weken die we hier gaan vertoeven.

We rijden met de klok mee het land rond, we zijn aangekomen in het oosten en beginnen onze trip dus in zuidelijke richting.
De uitzichten zijn adembenemend en het landschap veranderd continu,  steile kliffen aan de kust, lang gestrekte wegen waar je kilometers vooruit kunt kijken, lavavelden, onheilspellende in wolken verdwijnende bergen, vulkanen, kraters, dampende geothermische velden, gletsjers,  moerassen, honderden watervallen van klein tot overweldigend, zwarte stranden en soms denk je zelfs dat je in de woestijn van Nevada of op de maan bent aangekomen.
Het is niet voor niets dat de astronauten van het Apollo project hier hun trainingen kregen.
daarbij fladderen en fluiten er ontelbare vogels in vele soorten en maten..... Het is bijna niet te omschrijven hoeveel indruk dit land op ons heeft.

De wegen en het weer zijn net zo veranderlijk als het landschap, van asfalt naar gravel naar zand naar onbegaanbaar (blij dat wij onze eigen 4x4 bij ons hebben) en het weer veranderd net zo snel. mist ,regen,storm of helder met een zomerse 7-10 graden.
We moeten het nemen zoals het komt en het enige dat ons rest in aan te passen aan de omstandigheden.
Onze investeringen in geavanceerde outdoor kleding is in Noorwegen al geen overbodige luxe, maar hier in het land van vuur en ijs is het een must.
Fotograferen  wordt met dit weer niet gemakkelijk en ik hoop dat mijn apparatuur het zal overleven, aan de andere kant geeft het wel een extra dimensie.

We gaan dus zuidelijk tot de eerste grote touristen attractie Jokulsarlon een indrukwekkend gletsjer meer. Waarvan de afgebroken delen van de enorme ijsmassa Vatnajokull afdrijven naar

open zee.
Houd even in gedachten dat maar 10 procent van een ijsberg boven water uit steekt. Ik heb een paar specials gemaakt op mijn facebook pagina die je via deze link kunt bekijken (ook als je geen FB hebt).

We gaan door naar de delta van gletsjer rivieren en passeren de bizarre zwarte stranden.
op weg naar een plek waar ik al een tijd op aan het azen was, het wrak van een DC3 wat ligt in -wat ik noem de zwarte woestijn-.
Daar aangekomen zijn we in het zuiden beland en stopt deze blog heel even.
in de volgende links kun je een aantal specials vinden. klik hier voor het eerste indruk van de reis    klik hier voor de reis van oost naar zuid. Klik hier voor de zwarte stranden en een treurig verhaal. Klik hier voor een special over de laatst gebouwde turf kerk en als laatste kun je hier klikken voor de special over de DC3. en dan ga ik ondertussen wat nieuwe specials in elkaar zetten.