delayed

Nog steeds op m'n eiland aan het werk.
Ik moet zeggen dat het redelijk begint te wennen, alleen de lange dagen van soms 14 uur beginnen af en toe wat op te breken.
Ook aan het Noorse eten begin ik te wennen, elke dag is weer een verassing.

Van de week kregen we komla (spreek uit als koemla) een echt traditioneel recept wat zijn oorsprong vindt uit de tijd der machtige Vikingen.
Toen de gasten te horen kregen dat we komla gingen eten werden ze enigszins wild van enthousiasme. Ik snapte het niet helemaal, dus was erg nieuwsgierig naar de maaltijd.
Om 15.00 uur (de tijd dat we aan tafel schuiven) was het dan zover...
De witgrijze ballen werden geserveerd samen met verse worst, uitgebakken spek, gekookte ham, wortels, een koolachtig iets en een soort sausje.
Laten we beginnen met de ballen, want de rest spreekt voor zich. Ik snij het open, neem een hap en kom tot de ontdekking dat het niet meer is dan aardappel met bloem, met wat zout dat ongeveer een uur heeft gekookt.
Het is niet smerig, maar voor mij ook niet zo bijzonder om net zo wild als de rest te worden.
Ik met mijn grote bek, vraag aan de rest wat er nou zo bijzonder aan is..... een lynchpartij werd het niet maar mijn vraag werd mij niet in dank afgenomen.
Ligt het aan mij? Ik bel Anne op... en zeg wat ik heb gegeten, zij besluit daarop het eens op haar werk te gaan vragen.......En ja hoor toen de Noorse H&M barbies ook daar het woord komla hoorden werden ze net zo wild als de bouwvakkers waar ik mee werk.

Deze week wordt ik even onthouden van Noorse maaltijden, donderdag ging de kraan kapot (hydraulishe pomp in de lier naar de klote). Er was geen monteur beschikbaar die naar het eiland wilde afreizen en er werd mij gevraag of ik het kon repareren. Nu  kan ik wel iets, maar mijn technische kennis heeft ook zijn grenzen en bovendien heb ik niet het juiste gereedschap laat staan de onderdelen.
Na het nodige heen en weer gebel is er besloten dat de kraan terug moet naar Karmøy. En dat mag ik gaan doen.
Ik rijd de kraan door het dorp met wegen zo breed als een fietspad ,laaghangende strømkabels en korte bochtjes vergelijkbaar met de dorpjes in zuid-Frankrijk dat is niet zo makkelijk rijden als je bedenkt dat er ook nog een meter of 7 aan machine voor mij uitsteekt.
Gepaard met enig zweet lukt het allemaal prima en zelfs de boot op gaat OK. Vervolgens kan ik een uur en 10 minuten uitrusten op de boot, de kraan aan de andere kant overhandigen en weer een uur en 10 minuten terugvaren.
De bedoeling was dat de monteur 's nachts door zou werken en ik met de boot van 06.30 de kraan weer ophaal.

Maar het loopt anders, de gast belt mij rond middernacht wakker en zegt dat hij de kraan niet zo snel gemaakt krijgt.........Dat wordt dan een vroeg weekend... zonder machine staat iedereen stil en we nemen de vrijdag de boot van 09.25 naar hjem.
Het is slecht weer en het waait zo'n 16 meter per seconde, goed dat we nog even vroegen van welke kant de boot vertrekt, Standaard is dit uit de noordhaven maar bij sterke noordelijke wind kan dit ook vanaf de zuidkant van het eiland. Alleen de eiland bewoners worden hiervan door middel van een sms op de hoogte gebracht.
Hij vertrekt dus vanaf de zuidkant, het wordt een stevig tochtje- ik zat in het midden van het schip, keek ik naar rechts dan zag ik alleen maar water en aan de linkerkant alleen maar lucht- en aan het einde van de rit zit iedereen behoorlijk bleek.

Ik ben dus op tijd thuis, en krijg een telefoontje dat het werk een week wordt stilgelegd ivm met reparatie van de kraan, dat is dus een week geen geld... ik hoop dat ik tussendoor een ander jobje vindt.
Vroeg weekend komt eigenlijk wel goed uit, want Anne haar ouders konden het niet laten om voorafgaand aan hun vakantie richting het zuiden eerst een weekend in het noorden door te brengen en landen vrijdagmiddag op Sola lufthavn de oudste luchthaven van Noorwegen en ligt op zo'n 20 minuten afstand van ons onderkomen.
Het wordt een leuk weekend met god mate, toeristische attracties naar onder andere een vikingweekend en  månafossen (de waterval die wordt gevoed door de Mån rivier en een vrije val heeft van 92 meter) , fint vær,en een nieuwe voorraad vin (dank jullie wel... het lijkt wel sinterklaas).

Het weekend gaf mij ook even de kans om langs de boot te rijden.... zal die het dan eindelijk doen?
Kåre heeft zich aan zijn woord gehouden en de stuurkabel op tijd vervangen, sturen doet die nu prima, dus kan ik de motor uitproberen.....
Het starten gaat soepel en stationair draaien gaat ook goed, maar helaas... het zou te mooi zijn....  na de haven te zijn uitgevaren gooi ik het gas open... maar de kracht van de motor blijft beperkt tot 20 km per uur ondanks dat nu nu wel op 4 cilinders loopt...

Van 1 ding werd ik wel erg gelukkig, tijdens het bezoek aan de boot werd ik verrast door het bezoek van 2 grote rondzwemmende zeenaalden.

Ik bel Kåre op en vertel hem mijn teleurstelling... hij zal de deze week weer verder zoeken... ik vrees dat het nog lang zal duren met de nodige penger.

Er was laatst iemand (een blonde dame en een gast met een sik rara... wie zouden dat nu kunnen zijn) via Hyves die aanbood de motor te maken maar die dan wel 2 weken wilde blijven... kom maar langs, de koffie staat al klaar!