rood

Klaagde ik in het vorige nog over de taxichauffeurs hier in Stavanger, lees ik vandaag een bericht van een zelfde groep bestuurders in Amsterdam...
Chauffeur beroofd klant, gemeente waarschuwt tegen asociale taxi bestuurders, dubbele slagbomen op standplaats om bumperkleven te voorkomen (zal denk ik zijn, zodat de ene bestuurder niet klem wordt gezet en zo zijn rit mist)... en zo waren er nog een paar.
Dan kun je beter hier op ze kankeren dan in NL....
We blijven nog even in de automobiel branche.
De ford mondeo die we uit NL hebben meegenomen en daar nog ruim 3000 euro aan invoerbelasting voor hebben betaald heeft een flinke opknapbeurt nodig.
De zomerbanden zijn op, 2 van de 4 winterbanden zijn ook versleten, de uitlaat moet aan de voorzijde worden vervangen, de airco blaast alleen nog koude lucht als het buiten ook koud is en aan de rechterkant hoor je vanaf beide wielen geluiden die niet goed kunnen zijn.
Teveel en te lastig om dit zelf te fiksen en zal hier een klap geld kosten om het in de garage te laten doen.
In November moet die worden gekeurd en dan hoop je dat ze niet nog meer vinden, inmiddels is die 12 jaar oud en heeft die meer dan 300.000 km gereden.
Misschien wordt het dan wel eens tijd om naar iets anders uit te kijken, vaak een stressvolle ervaring.
Altijd te duur en je wordt zo goed als altijd genaaid mits jezelf alles van voertuigen afweet, en dan nog....
We waren het er over eens dat het een kleine bedrijfswagen zou worden, we hebben een SUV dus de andere hoeft niet zo luxe te zijn.
De automarkt is net als alle andere markten hier aan zijn top, hoge prijzen voor iets van weinig waarde.
Importeren uit NL is een optie maar met auto's in deze prijsklasse loont het wel iets maar niet genoeg om daar onze vakantie aan te gaan besteden en met 2 auto's terug te rijden naar NO.
Op de Noorse marktplaats www.finn.no staan bijna alle gebruikte auto's uit heel Noorwegen en daar kijken we dan ook elke dag op. maar vele met teveel km's en te oud voor te veel geld.
Frustrerend, maar we zien in een dorpje op 45 minuten rijden vanhier een VW caddy, voor een acceptabele Noorse prijs.
Snel de auto in, maar aangekomen was die natuurlijk al verkocht. Maar de beste man heeft nog een aantal auto's die net door een leasemaatschappij waren afgeschreven en van de hand gaan.
Een ford transit connect 1.8TDCI uit 2007 met 55.000 km. geweest van een ingenieur die er zijn projecten mee af reed.
Alle onderhoudsbeurten bij de dealer gehad, en je weet die doen altijd meer dan nodig is...
nieuwe zomer - eronder en een set nieuwe winterbanden erbij.
Rood is de kleur van het bedrijf die m had geleased, niet echt mijn kleur, maar goed als bedrijfswagen valt die lekker op.
Auto is simpel(geen luxe maar een echte werkauto), maar ziet er goed uit. Je kunt zien dat het geen werklui zijn geweest die er in rond hebben gereden.

Nu nog even de achterkant betimmeren en inrichten, trekhaakje erop en ik kan met trots bij mijn klanten aankomen.

Verder geen bijzonderheden, de afgelopen week.
Heb de meeste tijd gebruikt om achter een fatsoenlijke auto aan te gaan
en natuurlijk wat tijd op het water.
Voordat we naar NO kwamen heb ik een advertentie geplaatst op een internationaal fishing forum.
Je komt in een vreemd land aan en je weet geen klote over de technieken die ze gebruiken en de plekken waar je moet zijn.
Zo kom je in contact met meestal buitenlanders die naar Noorwegen zijn verhuisd en het vissen als hobby hebben. Een soort blind date voor vissers, maar waar we toch een paar goede vrienden aan over hebben gehouden uit bijvoorbeeld Engeland en Italie.
Inmiddels zijn mijn fishing skills beter dan die personen die mij het hebben uitgelegd en is de advertentie nog steeds actief.
Met als gevolg dat er weer een nieuwe respons kwam, deze keer uit Hongarije. Een software ontwerper met vissen als hobby, die in Stavanger komt wonen en werken.
Beetje van de persoon afhankelijk neem ik ze dan een paar uur mee op de boot en leer ze wat technieken.
En al zijn het soms maar een paar makrelen die ze vangen, het maakt toch veel indruk als je als newbie met een bootje in de fjorden ligt en bij de eerste inworp vis naar boven haalt.
Deze had ook ondanks de harde wind waardoor de golven over de boot kwamen en we maar even het water op konden, de tijd van zijn leven.
Misschien moet ik daar zomers wel mijn extraatje mee gaan verdienen....?

Voor de rest loopt alles hier op het gemakje verder, de hond, kat en Anne doen het ook nog steeds goed.
Grappig is dat veel Noren denken dat ze door haar beheersing van de taal Noors is, maar ze niet precies weten uit welke regio ze komt.... Respect daarvoor.
Heb er sterke twijfels over of ze dat ooit over mij zullen gaan doen. WTF, ik manage mezelf wel en ik kan mijzelf redelijk verstaanbaar maken. Zeker als ik het vergelijk met sommige andere buitenlanders die hier al veel langer wonen dan wij doen , maar ik moet toegeven dat volledige beheersing van de taal het leven een stuk makkelijker maakt.

onderstaand nog een foto projectje en wat andere plaatjes gemaakt in deze zomer. foto's kun je op het gemakje HIER verder bekijken en binnekort op www.norwayphotography.com

 

Alleen

Ik heb er al eens vaker over geklaagd en ik ben in deze zeker niet alleen, de rijstijl van de gemiddelde Noor
is gewoon kut.
Elke niet Noor die hier woont klaagt er over, en het zijn allemaal dezelfde dingen die elke keer een onderwerp van gesprek zijn voor de westerse niet Noren.
Die andere categorie van niet westerse niet Noren zijn tel ik niet mee want die zijn misschien wel net zo erg.
Het kan zijn dat het aan de regio ligt, want in dit extreem rijke deel van Noorwegen is het mogelijk dat een persoon met teveel geld denkt dat deze boven elke wet staat en misschien van overtuigd is dat het prijskaartje van zijn of haar auto de rangorde op de weg bepaald.
Maar zo kan het toch niet zijn, althans niet in mijn wereld.....
Een kleine opsomming van ergernissen in het verkeer:
-Onnodig links rijden, zelfs als er nauwelijks of geen verkeer rechts rijdt, gevolg is dat iedereen massaal rechts inhaalt.
-Geen richting aan geven en dan vooral niet op rotondes. Nee u hoeft geen belasting te betalen voor het gebruik van uw richtingaangever en het is voor het overige verkeer wel zo makkelijk als zij weten waar u zich naar toe wilt gaan begeven.
- Als een blinde invoegen op de snelweg en dat gebeurt vooral (heel typerend) op het bedrijvendeel waar zich voornamelijk oliemaatschappijen zich hebben gevestigd.
-bellen tijdens het besturen van het voertuig is 1 ding, maar als alle aandacht dan naar het gesprek gaat en niet naar de weg..... zelfs om een uur of 05.30 in de vroege ochtend hangen ze al kakelend aan hun mobiel achter het stuur. Je vraagt je af wie ze op dat tijdstip bellen.
-Dan hebben we nog de extra verlichting op de auto, die altijd net te laat wordt gedimd waardoor er een vreemde waas op het netvlies blijft hangen. Maar dat probleem hebben we gelukkig alleen in de winter.
- De lijst kan nog veel langer, maar het draait bij de Noren vooral om het ikke, ikke, ikke en het niet nemen van verantwoordelijkheid.
Die verantwoordelijkheid nemen valt heel erg op bij die fijne huisteven met in de ene hand een mobiel en de andere hand een peuk en 3 kleine kinderen op de achterbank, zonder richting aan te geven en te kijken wat de rest van het verkeer doet als een blinde hoer de rotonde op te knallen of in een bocht of berg waar je niets ziet in te gaan halen... WTF?
Weet je wat... rij jij jezelf en die kutkinderen van je lekker in puin, neuk je daarna toch gewoon weer een nieuwe erbij.
En die klote sticker op je achterruit  met Pas Op Baby Aan Boord kun je ook wel weg laten. Volk die met een dergelijke sticker rond rijden, zijn vaak het ergst van allemaal en zouden tegen zichzelf in bescherming moeten worden genomen door of de kinderen af te nemen of het rijbewijs.
Diezelfde verantwoordelijkheid wordt ook niet genomen door het beroepsverkeer, vrachtwagenchauffeurs en taxibestuurders. Van die 2e groep heeft 95 procent hun rijbewijs tussen de 2 bulten van een kameel behaald in een onbemande woestijn.... Dus die weten niet beter. De eerste groep daarintegen heeft een professionele opleiding gehad en die zouden toch beter moeten weten.
Maar ook een groot deel van die groep zijn zo lomp en rijden op dezelfde manier als in een personenauto.
Lekker links blijven rijden, bumperkleven met je 50 ton truck en niet denken dat je misschien een heel andere remafstand hebt met zo'n gewicht... blijven bellen en ook zeker geen richting aangeven en met je combinatie rare plotselinge inhaalmanoeuvres gaan maken en daarmee uiteindelijk in de berm belanden...
Zouden daarom onlangs misschien wel 25 rijscholen direct hebben gesloten en 40 rijscholen een zware  waarschuwing hebben gekregen voor ernstige tekortkomingen in het lesgeven.....
Dat zijn toch grote getallen op een bevolking van 5 miljoen.
Het is een maatschappelijk probleem, het niet nemen van verantwoordelijkheid.
Het land draait goed, de bedrijven klagen niet en als jij hier je werk niet doet zoals je het zou moeten doen, hoor je daar helemaal niemand over. Je krijgt gewoon je loon of je nu presteert of niet.
Service is hier dan ook een woord waarvan ze de betekenis niet zo goed kennen. Geen voorraden in de winkel omdat niemand nakijkt of er iets mist en dan iets bestellen als de klant daar om vraagt is te veel werk bij veel bedrijven en verkopen ze liever nee, Dat is immers veel gemakkelijker dan ergens je best voor moeten doen.
Of lekker ongeïnteresseerd huh.. roepen als ze je niet verstaan, dan krijgen ze van mij een grote bek en vraag ik hun of ze niet normaal hebben leren praten, een nog grotere bek krijgen ze als ze Du naar je roepen als ze je naam niet weten of geen zin hebben om die uit te spreken. Du betekend -he jij- of ze willen ook nog wel eens alleen maar fluiten.
Voor mij is daar maar 1 antwoord op: He Jij! roep je maar tegen je wijf of tegen je familie maar niet tegen mij, als je mij naam niet wet zijn er ook meer beleefde manieren om iemand aan te spreken.
En op fluiten adviseer ik ze om een hond te kopen of dat dan toch ook maar tegen hun geliefde te doen.
Het wil ook wel eens werken om jezelf doof te verklaren en in het geheel niet op ze te reageren.
Raar dat een complete volksstam zo lomp, boers en hufterig kan zijn, tot aan de jaren 60 van de vorige eeuw waren het alleen maar boeren en vissers (de spijker op zijn kop) totdat de olie in het spel kwam en in hele korte tijd de armoede verdween en er enorm veel geld werd gemaakt. Maar het volk zelf zich niet veel verder heeft ontwikkeld.
Dat vind je terug in hun gedrag maar bijvoorbeeld ook in de keuken die vaak nog hetzelfde is als een paar honderd jaar geleden.
Versta mij niet verkeerd, ik woon hier graag. Noorwegen is een prachtig land en daarvoor zijn we hier gaan wonen. We zijn hier niet gekomen voor de Noren zelf, maar nogmaals het zal een deel met de regio te maken hebben en ik weet bijna zeker dat het in  de minder bevolkte gebieden het respect naar elkaar veel groter is.

Voor de rest gaat alles prima maar ff wat kankeren op z'n tijd is altijd fijn.
'Ondje wordt echt oud, het grootste deel van de dag slaapt ze en heeft ze vaak niet door als je thuis komt omdat ze niets hoort. Na een poosje krijt ze het door en gaat het kopje langzaam omhoog en hangt er een uitgedroogd stuk tong uit omdat ze bijna geen voortanden meer heeft.
Arm beestje heeft nu ook nog een probleem met haar kruisband links achter wat alleen met een operatie ongedaan kan worden gemaakt.
Een moeilijke keuze, de kans is groot dat een narcose op deze leeftijd meer kwaad dan goed zal doen en als ze dan ook nog een nacht daar moet blijven vraag ik mij af of ze dat gaat overleven. Zeker als je ervan uit gaat dat ze mentaal OK is.
Ze heeft nu pijnstillers en we als ze het trapje aan de voorkant op en af moet dragen we haar, en op die manier lijkt het wat beter te gaan.
Anne is 2 dagen weg en ik heb het rijk alleen. Voor haar werk is ze 2 dagen naar Oslo voor een meeting.
Door de enorme afstanden gaat ze met het vliegtuig. Een tochtje van een klein uur waar je met de auto 8 uur over doet.
Vanmorgen het ik haar op Sola airport afgezet en als het goed haal ik haar daar morgenavond weer op.
Het volgende tripje zal naar NL gaan, ons jaarlijkse uitje in September.
Weer goed om onze trouwe vrienden en familie te zien, beetje zuipen,vreten, feesten, hopelijk nog een concertje, tattoo's en inkopen te doen.
Wij kijken er alvast naar uit....

tijd

Het kost wat, maar dan hoef je geen 3 maanden op een uitslag te wachten die je eigenlijk niet wil horen.
Een paar dagen na het bezoek aan de privekliniek was de uitslag van het MR onderzoek binnen bij de behandelend arts, ongeveer met dezelfde tijd als de røntgen die via de reguliere weg ging en heel wat meer tijd vergde.
Het resultaat tot nu toe... artrose in de schouder lijkt op dit moment het meest voor de hand liggend, de foto en de MR komen beide met hetzelfde resultaat, alleen denkt de MR dat er nog wat oude schade aanwezig is.
Wat op zich niet zo heel gek zou zijn gezien mijn oude lifestyle en de toch wel 2 ernstige aandoeningen die ik in het verleden heb gehad en de gevolgen/ elen daarvan misschien nog wel stilletjes aanwezig zijn en af en toe door onbekende reden geactiveerd worden.
Nu is via de reguliere weg een aanvraag naar een specialist gegaan, geschatte wachttijd een maand of 2.....
De vraag is of ik mijn  medische geschiedenis op tafel moet gooien, op die manier is alles bekend in Noorwegen en ik vraag me af of het er iets toe doet.... fucked up is het toch al....
Time will tell, ondertussen moet ik eens gaan nadenken wat ik met het werk ga doen, de job die ik heb zal ik niet in verder kunnen , maar dat wilde ik eigenlijk toch al niet.
Het mooiste zou zijn om het roer weer volledig om te gooien (en dat kan ik heel goed) en proberen iets heel anders te vinden/ op te zetten. Dat had waarschijnlijk in NL makkelijker gegaan dan hier, maar ik weet zeker dat hier ook kansen zijn, voorlopig heb ik tijd genoeg om daar over na te denken....

Laten we eerst nog even van de zomer genieten, het is prachtig weer en ik grijp wederom elke kans om naar buiten te gaan. We hebben geen boot om deze vol te laten groeien met alg en zijn we ook dit weekend op pad geweest.
'Ondje blijft thuis want die is niet zo'n fan van de boot die we nu hebben, ze vond de oude met kajuit leuker.
Anne, hengels eten/drinken mee aan boord en we kunnen ons weer en dag vermaken.
Visjes vangen om de winter door te komen en genieten van de bruinvissen en zeehonden die af en toe rond de boot opduiken. (sorry voor de kut kwaliteit foto, pocket camera en een schommelende boot geven niet het beste resultaat)

Vooral het puffen van de bruinvissen is en prachtig geluid wat nooit gaat vervelen stukken beter dan het geschreeuw van die schijtmeeuwen die in grote aantallen om je boot bewegen als ze in de gaten krijgen dat er iets te halen valt.
DW deed bij hetzelfde eiland ook een mislukte poging wat vis boven te halen, hij ging iets eerder terug dan ons en niet veel later kregen we een telefoontje met de oproep dat zijn motor het had begeven.
Daar dobberde hij dan hulpeloos rond dat hebben we met de oude boot ook al eens meegemaakt en dan ben je echt hulpeloos.
Met mooi weer valt het wel mee, maar als je zoals vorige week ineens een onweersbui boven je hebt hangen of als vorige jaar toen wij met de oude boot stil vielen er een storm met hagel en sneeuw op steekt, wordt het een stuk minder aangenaam.
Rescue Norway is on it's way, touw tussen beide boten en DW naar de eerstvolgende haven aan de andere kant van het fjord gesleept.

Helemaal naar zijn eiland ging niet want daar hadden we te weinig brandstof voor en ik ga ook niet mijn eigen motor oververhitten anders moeten we beide om hulp gaan vragen....

bewogen

We kunnen stellen dat afgelopen week, een bewogen week was.
Laten we bij het begin beginnen:
Al een hele tijd maakt de Nissan tijdens het sturen een enorm kabaal, kan een te laag niveau van de vloeistof zijn, maar het kabaal kwam overduidelijk uit de servopomp.
Met het euvel naar de Nissandealer en deze kon het probleem wel oplossen voor een slordige 15000 nok
wat met de huidige koers neer komt op zo'n 1900 euro.
Daar heb ik maar 1 antwoord op FUCK OFF! 10.000 voor de pomp en de andere 5000 voor het inbouwen... er moet toch een andere oplossing zijn.
Gelukkig hebben we nog wat trouwe vrienden in NL en ik bel DR op van Bandenservice Raaijman een betrouwbaar adres voor jullie auto onderhoud in vrouwenpolder.
DR kan de pomp leveren voor een fractie van de Noorse prijs en stuurt het ding naar Noorwegen (ik bestel er meteen een nieuwe set banden bij , die kan die er op zetten als we in september naar NL rijden, helaas houd de douane het ding bijna 2 weken op, maar uiteindelijk naar m een keer op te grond hebben te laten gestuiterd kan ik m ophalen bij het postkantoor.
Nu nog inbouwen, maar dat lijkt vrij eenvoudig, er komt niet heel veel techniek bij kijken. Vismaat PJK heeft er wel verstand van en binnen 2 uur zit de pomp erin.
Als wij er op het gemakje 2 uur over doen, dan kan het bij de dealer in zeker 1 uur tijd, maar de hebberige honden rekenen 4 uur voor het monteren .
Many thanks DR en PJK voor jullie hulp!
Dat was goed nieuws, slechter ging het met Anne die met Janis aan het spelen was met een iets te kort stokje.
'Ondje ziet niet zo goed meer en in haar bejaarde enthousiasme ziet ze Annes duim aan voor de rest van het stokje. Au.... hoewel er niet veel tanden meer inzitten weet ze haar duim toch goed vast te grijpen met haar eerste kies en Anne strek van schrik haar hand terug waardoor er een flink stuk van haar top afscheurt...
'Ondje terug aan de riem en Anne die ondertussen flink duizelig wordt ondersteunend naar huis gebracht en daarna naar het ziekenhuis om te zien wat ze er aan kunnen doen.
Behalve een tetanus prik en schoonmaken, kunnen ze verder niet veel doen. Haar nagel is doorgescheurd en een deel van de top ligt los maar kan niet gehecht worden omdat een rafelwond is. De nagel zal vanzelf een keer loslaten en het topje zal hopelijk weer aangroeien.
Time will heal all wounds, maar deze pijnlijke ervaring zal wel een paar maanden nodig hebben.

Zaterdag een feestje bij onze Engelse vrienden, maar ik besluit eerst ff naar de boot te gaan en misschien een uurtje vissen.
Het is drukkend weer, warm, niet al te veel wind ,het lijken goede omstandigheden.
Ik blijk gelijk te hebben met de eerste lijn die ik naar beneden laat zakken, zit er een vis aan en zo gaat het maar door en door. alles onder de maat terug het water in en alle eetbare formaten blijven aan boord.
De vis is zo op jacht dat ik zelfs 5 koolvissen aan 1 lijn heb zitten, iets wat me nog nooit eerder is overkomen.
Het zijn niet alleen de vissen, ontelbare prachtige vogels, bruinvissen en ander wild om de boot.
Ik kon het zelf niet geloven en laat ik dan net nu geen camera bij me hebben...kut!
Ik vaar naar een andere plek om te zien of de platvis ook zo goed bijt en dat doen ze. Ik vang zelfs een soort die ik nog nooit eerder heb gevangen, stekelrog.

Ik bezit geen kennis over de vis en dacht dat de stekels giftig waren, eerst  een kleintje naar boven, maar ze worden steeds groter en van nummer 5 werd ik zelfs bang zo groot was die.
Achter in de boot heb ik niet veel ruimte en ik zat in mijn korte broek. Nu had ik al moeite om de vis binnen te krijgen en ik dacht als dit agressieve beest aan boort licht te spartelen slaat die misschien zijn stekels in mijn poot.... ik laat m buiten boord hangen en probeer m in het water te onthaken nadat ik een foto met mijn telefoon heb gemaakt.
Later hoor ik dat de stekels alleen maar pijnlijk zijn en absoluut niet giftig, bovendien blijkt het ook nog een hele smakelijke vis te zijn waar bijvoorbeeld in Engeland goed geld voor wordt betaald.
Volgende keer toch maar binnenhalen dan...
Weer met tegenzin thuis , door naar Idse voor een feestje en zondag weer terug.
Vandaag ben ik voor de MRI scan geweest, ik had geen zin om langer op het Noorse systeem te wachten  waardoor ik pas in September (juni aangevraagd) terecht kan voor de scan.
Voor ruim 300 euro kon ik terecht in een privékliniek en is de wachttijd maar 1 dag of nog korter.
Erg aangenaam kun je zo'n MRI scan niet noemen, maar het zit er op en de uitslag wordt doorgestuurd naar een arts en kunnen ze hopelijk zo met een snellere diagnose en behandeling komen.
Genoeg excitement voor deze week, tot de volgende.