bewogen

We kunnen stellen dat afgelopen week, een bewogen week was.
Laten we bij het begin beginnen:
Al een hele tijd maakt de Nissan tijdens het sturen een enorm kabaal, kan een te laag niveau van de vloeistof zijn, maar het kabaal kwam overduidelijk uit de servopomp.
Met het euvel naar de Nissandealer en deze kon het probleem wel oplossen voor een slordige 15000 nok
wat met de huidige koers neer komt op zo'n 1900 euro.
Daar heb ik maar 1 antwoord op FUCK OFF! 10.000 voor de pomp en de andere 5000 voor het inbouwen... er moet toch een andere oplossing zijn.
Gelukkig hebben we nog wat trouwe vrienden in NL en ik bel DR op van Bandenservice Raaijman een betrouwbaar adres voor jullie auto onderhoud in vrouwenpolder.
DR kan de pomp leveren voor een fractie van de Noorse prijs en stuurt het ding naar Noorwegen (ik bestel er meteen een nieuwe set banden bij , die kan die er op zetten als we in september naar NL rijden, helaas houd de douane het ding bijna 2 weken op, maar uiteindelijk naar m een keer op te grond hebben te laten gestuiterd kan ik m ophalen bij het postkantoor.
Nu nog inbouwen, maar dat lijkt vrij eenvoudig, er komt niet heel veel techniek bij kijken. Vismaat PJK heeft er wel verstand van en binnen 2 uur zit de pomp erin.
Als wij er op het gemakje 2 uur over doen, dan kan het bij de dealer in zeker 1 uur tijd, maar de hebberige honden rekenen 4 uur voor het monteren .
Many thanks DR en PJK voor jullie hulp!
Dat was goed nieuws, slechter ging het met Anne die met Janis aan het spelen was met een iets te kort stokje.
'Ondje ziet niet zo goed meer en in haar bejaarde enthousiasme ziet ze Annes duim aan voor de rest van het stokje. Au.... hoewel er niet veel tanden meer inzitten weet ze haar duim toch goed vast te grijpen met haar eerste kies en Anne strek van schrik haar hand terug waardoor er een flink stuk van haar top afscheurt...
'Ondje terug aan de riem en Anne die ondertussen flink duizelig wordt ondersteunend naar huis gebracht en daarna naar het ziekenhuis om te zien wat ze er aan kunnen doen.
Behalve een tetanus prik en schoonmaken, kunnen ze verder niet veel doen. Haar nagel is doorgescheurd en een deel van de top ligt los maar kan niet gehecht worden omdat een rafelwond is. De nagel zal vanzelf een keer loslaten en het topje zal hopelijk weer aangroeien.
Time will heal all wounds, maar deze pijnlijke ervaring zal wel een paar maanden nodig hebben.

Zaterdag een feestje bij onze Engelse vrienden, maar ik besluit eerst ff naar de boot te gaan en misschien een uurtje vissen.
Het is drukkend weer, warm, niet al te veel wind ,het lijken goede omstandigheden.
Ik blijk gelijk te hebben met de eerste lijn die ik naar beneden laat zakken, zit er een vis aan en zo gaat het maar door en door. alles onder de maat terug het water in en alle eetbare formaten blijven aan boord.
De vis is zo op jacht dat ik zelfs 5 koolvissen aan 1 lijn heb zitten, iets wat me nog nooit eerder is overkomen.
Het zijn niet alleen de vissen, ontelbare prachtige vogels, bruinvissen en ander wild om de boot.
Ik kon het zelf niet geloven en laat ik dan net nu geen camera bij me hebben...kut!
Ik vaar naar een andere plek om te zien of de platvis ook zo goed bijt en dat doen ze. Ik vang zelfs een soort die ik nog nooit eerder heb gevangen, stekelrog.

Ik bezit geen kennis over de vis en dacht dat de stekels giftig waren, eerst  een kleintje naar boven, maar ze worden steeds groter en van nummer 5 werd ik zelfs bang zo groot was die.
Achter in de boot heb ik niet veel ruimte en ik zat in mijn korte broek. Nu had ik al moeite om de vis binnen te krijgen en ik dacht als dit agressieve beest aan boort licht te spartelen slaat die misschien zijn stekels in mijn poot.... ik laat m buiten boord hangen en probeer m in het water te onthaken nadat ik een foto met mijn telefoon heb gemaakt.
Later hoor ik dat de stekels alleen maar pijnlijk zijn en absoluut niet giftig, bovendien blijkt het ook nog een hele smakelijke vis te zijn waar bijvoorbeeld in Engeland goed geld voor wordt betaald.
Volgende keer toch maar binnenhalen dan...
Weer met tegenzin thuis , door naar Idse voor een feestje en zondag weer terug.
Vandaag ben ik voor de MRI scan geweest, ik had geen zin om langer op het Noorse systeem te wachten  waardoor ik pas in September (juni aangevraagd) terecht kan voor de scan.
Voor ruim 300 euro kon ik terecht in een privékliniek en is de wachttijd maar 1 dag of nog korter.
Erg aangenaam kun je zo'n MRI scan niet noemen, maar het zit er op en de uitslag wordt doorgestuurd naar een arts en kunnen ze hopelijk zo met een snellere diagnose en behandeling komen.
Genoeg excitement voor deze week, tot de volgende.