another week

Er is weer een week verstreken in ons Noors avontuur (want dat is het nog steeds).
Helaas betekend het ook het einde van mijn werkzaamheden als chauffeur voor Rema 1000, de persoon die ik vervang komt morgen weer terug en er staan op het moment geen andere vacatures open. Er zit dus niets anders op dan het hele riedeltje van werk zoeken en alle instanties/uitzendbureaus af te gaan opnieuw af te spelen.
Er zijn leukere dingen in het leven, maar goed de werkgever was tevreden en dat zegt toch ook wel weer iets bovendien heb ik weer wat Noorse werkervaring erbij.
Ik ben voor het werk in verschillende streken geweest en heb zo ook een indruk opgedaan of het een toekomstige woongebied kan zijn. Er zijn erbij waar we absoluut niet heen willen, dan heb ik het over de echte Jærense dorpen tussen de boerse boeren vergelijkbaar met die uit het Zeeuwse Arnemuiden etc... jullie weten wel wat ik bedoel, wat een godvergeten hufters wonen daar.
In de eerste plaats is het zo'n klote dialect dat je er geen reet van vertsaat...(hoe herkenbaar) en zo ook is hun gedrag: niet praten, doen alsof je achterlijk bent en alleen maar kijken en enorm in de weg staan als je aan het werk bent. Dat in de weg staan en blijven staan zijn ze echt bijzonder goed in, gelukkig verstaan ze geen Nederlands (tenminste dat hoop ik dan) en kan ik naar hartelust hardop tegen ze kankeren. Unskyld zeug of Tusen takk hufter, ha det bra kuthoer.... Heerlijk...hehe.
Wie er nog meer niets verstaat of beter gezegd hoort in onze trouwe viervoeter. Ze is zo goed als doof maar om zeker te zijn dat het ouderdomsdoofheid is zijn we toch maar even langs de dierenarts geweest.
Links heeft ze een beginnende oorontsteking welke verholpen kan worden met druppels, maar de oorzaak van de al dan niet selectieve doofheid is toch echt ouderdom. Ze reageert alleen nog op heel hard roepen, fluiten, handen klappen, stampen en gebarentaal.
De gebarentaal hebben we haar al vroeg aangeleerd en dat komt nu prima uit, op grote afstand een -kom hier- beweging met je arm maken werkt prima.
Het dierenarts bezoek was wel weer een kostbaar bezoek, 820 NOK om te zeggen dat het een beginnende ooronsteking is, daar zitten de druppels niet bij inbegrepen, die moeten we voor 100 NOK kopen bij de apotheek.

De visite is ook weer vertrokken  naar hun thuisfront België en hebben gelukkig nog een (bijna) droog dagje naar boven kunnen lopen de preikestolen op.
Het was heerlijk weer maar altijd in het achterhoofd houdend dat het in de bergen direct om kan slaan hebben we altijd wind en waterdichte jassen bij ons, je staat nu immers niet direct terug bij de auto als de pleuris uitbreekt.

boven aangekomen (voor de zesde keer) traditioneel een engangsgrill in vuur en vlam gezet en wat grillpølse erop gelegd als energie voor de terugweg. De grill is nog aan het opwarmen en ik hoor in de verte een geluid dat op onweer lijkt... En jawel de heldere blauwe lucht wordt verdreven door een donkere onheilspellende lucht, nog een klap van Mjolnir, Thors krachtige hamer geeft de zekerheid van een natte terugweg.

Nog snel een paar foto's maken, pølse op de grill en aan de weg terug beginnen.
Hoewel we altijd met nadruk tegen onze gasten zeggen neem aub wind/waterdichte kleding mee, stevige schoenen, fleece trui oid hoef je dat natuurlijk niet te doen.
Alleen gekleed in een T-shirt of een katoenen vestje kom je ook boven en beneden, maar de regen is koud, de hagel die erop volgt maakt het nog onaangenamer en de bijbehorende wind maak het compleet, who cares, wij hebben er niet zo'n last van thanks to North Face . Het enige wat North face niet tegenhield is dat ik weer eens ongelooflijk op mijn bek ging omdat ik in modder stapte waarvan ik vermoede dat het maar een paar centimeter diep was. Tel bij die paar centimeter er 50 bij op en je zit tot aan je knieën onder de bagger, sommige dingen zullen wel nooit veranderen.

Warm / koud dagtemperatuur  30 augustus: Furuneset 16,6 C., Rustefjelbma -5,2 graden Celcius.

Tot de volgende....

efteling taferelen bij de preikestolen

verse brokstukken