maandag 6 september 2010

cold storage

Daar waar Anne alleen vooruit lijkt te gaan met haar werk, moet ik een paar stappen terug doen.
Dat was een klein beetje te verwachten, we zijn nieuw, buitenlander, spreek de taal niet en dan heb ik nog geluk dat blank ben en uit het goede deel van Europa kom.
Vorige week werd ik gebeld door een uitzendbureau of ik de volgende dag voor een sollicitatiegesprek naar Kraemer wil gaan (nu een aantal van jullie zijn al op de hoogte dankzij facebook). Zo gezegd, zo gedaan,
Kraemer maritime is een leverancier voor food en non food tbv schepen, booreilanden en alles wat daar weer omheen hangt. Daar aangekomen blijkt het simpel magazijnwerk te zijn en eigenlijk alleen het bulkmateriaal is op voorraad en de rest wordt per klant ergens anders ingekocht en zo ook aangeleverd. Voor zover de communicatie in het Engels duidelijk was zou ik allrounder worden 10t heftruckchauffer (de goederen worden geladen in containers) magazijnwerk, chauffeur , lekker afwisselend.
Vandaag begonnen en nu blijkt dat ik de gehele dag in de vriezer sta, tegen een niet al te best loon.
Dat is voor mij meer dan een aantal stappen terug, zeg maar helemaal terug naar af. Daar sta je dan met al je kennis, certificaten je tenen er af te vriezen in 1 of andere klote vriezer. Ik geloof niet dat dat helemaal de bedoeling was , dus ik ben maar eens gaan bellen naar de persoon die mij daar heeft heen gestuurd.
Over de communicatie valt niet te twijfelen, hij dacht hetzelfde als ik. Hij zou contact opnemen met de leidinggevende om te zien hoe en wat, nu kan ik dat zelf natuurlijk ook maar dat leek mij even niet zo een slim plan op mijn eerste dag.
Zoals het er nu naar uit ziet, is de vriezer tijdelijk (maar niemand weet hoelang) en zou ik erna doorstromen en na 6 maanden een vast contract kunnen krijgen tegen een veel beter loon.
Ik zal dus de komende tijd heel veel water bij de wijn moeten doen totdat deze niet meer te zuipen is en daarna zien of het de moeite is geweest.
Natuurlijk ben ik blij dat ik voor langere tijd werk heb, ook al is het niet wat ik graag wil of beter gezegd om diverse redenen helemaal niet wil . Maar ik hoef nu niet meer constant achter werk aan te lopen en dat geeft op de lange en korte termijn wat meer rust. Ik denk dat dit de harde ingecalculeerde keerzijde is van emigreren. Bovenstaande zal vast een vervolg krijgen op deze blog.

We zijn in nog meer nieuwe dingen gestapt.. back to skole .. vorige week tirsdag (dinsdag, weer terug te leiden naar de Noorse mythologie ) zijn we terug de schoolbanken in gegaan voor Noorse les.1 avond per week naar school en 5 uur les via internet.
Hoewel Anne perfect lult is het meeste van haar taalkennis toegespitst op haar werk, om ons sociale netwerk uit te breiden moeten we ook ergens anders over kunnen praten..
We hebben in NL al een cursus gedaan en nu gaan we een stapje verder, en dat is best (iig voor mij) lastig.
De hele les gaat uiteraard in het Noors en er wordt geen woord Engels gesproken, geloof me als ik zeg dat dat niet mee valt.
De lessen worden voornamelijk gebruikt om te spreken, we moeten steeds van leerling wisselen om dan met 1 van hen een gesprek te voeren over een opgegeven onderwerp. Er zitten 21 leerlingen van ongeveer 15 nationaliteiten met de meest uiteenlopende beroepen van student , schoonmaker, oliebusiness tot archeoloog en violist uit het Stavanger orchestra. De meeste van hun wonen hier al jaren en het valt op dat de taal van sommige echt bar slecht is,  er is dus nog hoop voor mij!

Nadat ik hoorde aangenomen te zijn voor de nieuwe job, belde Kare, de båtmekaniker.
Meestal als die belt heeft die niet veel goeds te vertellen, maar deze keer was het anders... mijn bbmotor is gerepareerd.
Zou het dan toch eindelijk zover zijn? Ik ben met een bloedgang naar Rennesøy gereden waar Kare op mij zou wachten.  Een goed gesprek werd het niet want ik versta hem nauwelijks en hij mij helemaal niet, maar waar het op neer kwam is dat ik hem nog 1500 NOK moest betalen (een meer dan schappelijk bedrag voor arbeidsloon en materiaal) en ik kreeg de mededeling dat de motor weer loopt.
Dat moest ik direct proberen, dus hond aan boord gegooid hengel er achteraan, zwemvesten aangetrokken en weg.
De motor geeft het geluid van een zwaar opgevoerde grasmaaier, zuipt als een ketter maar voor het eerst zag ik de boeg uit het water komen en zat er zowaar snelheid in. Maar goed in plane komen zit er niet in, terwijl de 50 HP dat gemakkelijk zou moeten kunnen. De motor heeft dus nog wat finetuning nodig en mss komt het wel nooit goed , want inmiddels is die al ouder dan 30 jaar (en de shetland sealark waar die aanhangt is nog ouder).... hard sparen voor een nieuwere.
Mochten jullie dit en komende jaren je geld aan een goed doel willen besteden dan weet je ons te vinden, in ruil voor vakantieverblijf hier en qaulitytime op het water.
ondanks dat het nog niet alles is, ben ik opnieuw heel gelukkig. Anne moest zaterdag werken en ik heb mijn tijd verdaan op het water,  niets gevangen (ook dat gebeurt hier wel eens) maar het geeft niet.

Zondag, net als zaterdag heerlijk weer. (daar waar we dachten dat de herfst was begonnen, lijkt het nu weer zomer) Ik moet mijn meissie natuurlijk meenemen voor een dagje op het water.
Heb ik geluk dat ze dat ook leuk vind. De vangsten waren niet om over naar huis te schrijven, wat leng, makreel (goed voor aas voor de volgende vistrip) en opnieuw geef ik er geen flikker om. Na een paar uur zien we de oorzaak van de slechte vangst 2 jagende zeehonden  en even daarna en grote groep bruinvissen welke te snel waren voor de foto.
Daar doen we het allemaal voor.... En dan heel even voel je jezelf enorm nietig.

Op de terugweg varen we langs Østhusvik om aan land te gaan en een grill te ontvlammen.
Ik wist dat Reier en Sjoerd van visservice.nl in de buurt moesten zijn met hun gasten.
We komen aangevaren en toevallig staan ze op de kade voor het appartement waar ze verblijven, het wordt geen grill want we worden uitgenodigd om me te blijven eten.
Kaasfondue wordt het, dat is voor ons zoiets als naar een restaurant gaan. Echt super en heerlijk om de verhalen te horen van het gemêleerde gezelschap van hun gasten die hier verblijven om het vissen.
Mochten jullie dus echt een visvakantie plannen dat zou ik het zeker met het bedrijf van Reier en sjoerd doen, succes gegarandeerd!
We kwamen nogal onaangekondigd dus we gaan woensdag nog even terug met Noorse wafels,syltetøy og røm naar deze meer dan vriendelijke Hollanders.

Ha det god!

Dagtemperaturen in Norge 6 september 2010  Gvarv Nes 21.3C , Røros -2.1 graden Celcius.


even terug in de tijd (6 maanden), our street.. als de vinter dan toch komt laat het er dan 1 zijn met mange snø.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

say what ever you want to say!