Unexpected

takk for sist (bedankt voor de vorige keer)
Heel even hebben wij ons geliefde Norge verlaten voor een bezoek aan Nederland.
Afgelopen Donderdag zijn we aan onze autotrip van 2 dagen begonnen. Er zijn mensen die de rit in 1 keer doen, je kunt je dan af gaan vragen of dat verantwoordelijk is om 1500 km in 1 ruk te rijden, bovendien kom je volledig gebroken op je bestemming aan. Daarom maken wij op de heenweg en terugweg een pitstop in Låsby Denemarken waar we in een KRO (kafe, restaurant, overnatting) overnachten en een altijd overheerlijk ontbijt nemen.
Natuurlijk is vliegen veel sneller maar gezien we nog het 1 en ander in willen kopen heeft de auto de voorkeur, buiten dat hebben we onze bejaarde viervoeter ook meegenomen.
Hoe bejaard ze ook is, het eerste wat ze deed toen we bij Anne haar ouders aankwamen (ons tijdelijk basiskamp) was direct naar de plaats rennen waar de koekjes staan opgeborgen. Hoe seniel dit beestje af en toe is na 7 maanden is ze blijkbaar niet vergeten waar de koekjes staan en hoe ze een volle doos in zo een kort mogelijke tijd naar binnen moet werken.

Ik neem jullie nog even mee terug naar de dag voor ons vertrek naar NL. Woensdag was voor ons beide echt een kutdag.
Hoewel Anne zich kapot werkt op haar job kreeg ze ondanks dat een flinke uitbrander van haar baas. Dat is natuurlijk nooit leuk, zeker niet als je denkt dat je alles goed doet. Blijkbaar is het cultuurverschil groter dan wij dachten. Het verwachtingspatroon dat aan Anne is gesteld is zeer hoog, de informatie en kennis die ze heeft meegenomen uit NL werd in de eerste 6 maanden gretig gebruikt door haar baas maar nu wordt die info en kennis gezien als een soort bedreiging voor de positie van haar directe leidinggevende.
Een vreemde onverwachte situatie, Ikzelf denk dat Anne misschien iets te veel haar best doet en dat ze vanaf nu een paar stappen terug moet doen om zo de druk bij beide partijen weg te nemen. Aan de andere kant zijn wij Nederlanders er over het algemeen aan  gewend om onze mening te geven als we het niet met een bepaalde situatie eens zijn. Is er dus een probleem bij 1 van de partijen, dan wordt dat aangegeven en er niet vanuit gegaan dat het probleem zich vanzelf oplost.
Hier in het zuiden van Noorwegen denken ze daar klaarblijkelijk anders over en vermijden ze het probleem liever en maken ze de dingen mooier dan ze in werkelijkheid zijn.
Het kan natuurlijk ook de on-professionaliteit zijn met een (volgens mij) typerend vrouwelijk kwaaltje / eigenschap, dat als je iets met een onduidelijke endeldarm lange omweg of onbegrijpbare hints aangeeft je er vanuit gaat dat de andere partij wel begrijpt wat je bedoelt.
Snappen jullie het nog? Nee....? Dat is nu precies wat ik bedoel! (de logica van de een hoeft per definitie niet overeen te komen met de logica van de ander). 

Het andere niet leuke was, dat ik op diezelfde dag mijn werk kwijt raakte. Ook dat kwam volledig onverwacht, als een klap van Mjolnir, Thors krachtige hamer op kraakheldere dag.
Ik had mij er in berust dit werk (ondanks dat ik het niet altijd even leuk vond) voor langere tijd te gaan doen en een week voorafgaand werd mij nog verteld dat ik zulk goed werk leverde en na de vakantie terug kon komen.
Tot ineens een andere kandidaat opdook, een zzp'er die al als chauffeur voor hun werkte maar nu voor 50% ook binnen wou werken en dat kwam voor het bedrijf beter uit.
Volledig terug bij af...... alweer een harde keerzijde van emigratie in een korte tijd.
We hebben gejankt, gekankerd en ons heel even afgevraagd waar we toch allemaal aan begonnen zijn..... en zijn nu beide klaar om keihard terug te slaan, Anne zal haar positie gaan verdedigen en ik kom in korte tijd bij jullie terug om te vertellen over mijn nieuwe job.
Want nu we het saaie vlakke landschap, de overvolle wegen, to many people all over the place, weer hebben gezien weten we zeker dat we nooit meer naar Nederland terug zullen keren om er te gaan wonen, de harde en moeilijke kanten van emigratie en integratie nemen we voor lief, het is het waard. Only the strong will survive!

Dat neemt natuurlijk niet weg dat we het heerlijk vinden om een groot deel van onze vrienden weer te zien.

Hoewel we ons niet helemaal comfortabel voelen met alle aandacht die we krijgen (Fred en Anne's  Flying Circus) en de overvloed aan drank,eten en kruitdampen een directe aanslag op ons health systeem zijn is het fijn om te weten dat we zoveel goede echte kameraden hebben, wie het niet uitmaakt hoelang je elkaar niet ziet.
Ik heb het al eens eerder gezegd: real friends wil last forever! Het spijt ons dat we niet iedereen kunnen zien en spreken, hoe graag we dat ook zouden willen, dat geldt zeker voor de kameraden die niet in de directe omgeving van Vlissingen wonen, het is voor ons onmogelijk om in de korte tijd dat we hier zijn heel Nederland / Belgie door te crossen, ik neem aan dat jullie dat begrijpen. Natuurlijk is een ieder van jullie vrij om onze kant op te komen..

Nu we toch in NL zijn maken we van de situatie gebruik en kopen het 1 en ander in. Soms zijn het kleine dingen zoals shampoo (niet voor mij natuurlijk) wasverzachter, wasmiddel en meer van dat soort spul met 1+1 aanbiedingen (een begrip dat ze in Noorwegen niet kennen) en dit scheelt ons echt honderden euro's. Daarnaast hebben we nog wat duurdere dingen nodig die we hier bij sommige bedrijven Tax-Free in kunnen kopen plus het feit dat het hier veel goedkoper is.
Dit uitgespaarde geld kunnen we direct inleveren bij de garage die aan de LRF werkt. De oorzaak van het niet starten was een kapotte brandstofpomp en voor de 2 jaarlijkse EU kontroll (APK) moeten de remmen van de voorzijde worden vervangen. Totaalbedrag een slordige 10.000 NOK. zo komt die andere buitenboordmotor voor de boot nooit in zicht.
De kosten van de brandstofpomp zijn in Noorwegen zo duur dat je een attack krijgt van alleen al het horen van het bedrag bijna 600 euro ex. montage. De pomp had ik al laten bestellen omdat we bij terugkomst de auto direct voor het werk nodig hadden. Nog niet wetende dat het totaal anders zou lopen. In dat geval had ik de onderdelen  in NL gekocht tegen waarschijnlijk een fractie van de prijs.

Warm / koud  dagtemperaturen van Zondag 26 september 2010, Torungen 13,6 C en in Namsskogan werd het niet warmer dan -2,8 C.

Veel van onze foto's staan online, klik hier om naar de albums te gaan (binnenkort komt er weer een update)
Voor video's kun je hier klikken (ook hier komen updates, maar het monteren kost voor mij erg veel tijd)
De facebookers kunnen hier terecht voor mijn profiel en hier voor die van Anne.