carbonpapier

Klaagde ik vorige week nog over bureaucratie, krijg ik de volgende dag een brief binnen voor de MRI.
Moet je wel even op wachten, het is pas half September voor ik daar terecht kan. toen ik mijn blog eindigde met na regen komt zonneschijn, maar niemand verteld erbij hoe lang je daar op moet wachten,  dat was1 dag om precies te zijn.
Ik klaag niet graag over het weer, dat kan ook niet in een land waar je 4 seizoenen op een dag kunt hebben en ik wil ook niet op zo'n zeikerige kaaskop lijken die hele dagen berichten op facebook plaatst met klachten over het weer.....
Dat het veel regent is misschien niet altijd leuk, maar je kunt er weinig aan veranderen. De juiste kleding is een betere optie tegen deze ongemakken van de elementen.
Kou geen probleem en sneeuw is leuk, maar af en toe wat zon is natuurlijk wel eens lekker. Laten we dat nu net hebben...
Behalve dan de zaterdag dat ik met PJK ben gaan zalmvissen ( weet het, slecht voor mijn schouder, maar sommige kansen kun je nu eenmaal niet aan je voorbij laten gaan en moet je de gevolgen daarvan incasseren) in Bjerkereimselva een goede zalmrivier in de regio op een klein uurtje ten zuiden van Stavanger.
Een dagkaart kost je ruim 40 euro pp, maar PJK had een vergunning via zijn werk, dus dat maakt het weer een stukje leuker.
Klammig weer, windstil en wat miezer erbij... wij zijn er klaar voor!
Zalmvissen moet vergt veel geduld en geluk. Dat geluk is bij mij altijd ver te zoeken en mijn enige vangst van de dag is ook meteen mijn record : de kleinste vis ooit gevangen.
Het is dan wel een mooie regenboogforel(letje).

 PJK heeft zoals wel vaker meer geluk en vangt een kleine zalm, de rest van de dag zien we ze wel uit het water springen, maar er meer uithalen zat er helaas niet in.


Omdat ik tot mijn groot ongenoegen (en eigen frustratie) een hele slechte tekenaar ben  (caliber harkpoppetjes) heb ik voor het carven van hout en bot vaak voorbeelden nodig. die zet ik soms door middel van carbonpapier over op het te bewerken materiaal, dat scheelt mij een hoop frustratie ipv het 20 keer opnieuw te tekenen. Dus gaan we even carbonpapier halen en lopen we weer tegen zo'n typisch Noorse gewoonte aan. Terwijl in een enorm groot deel van de wereld carbonpapier gewoon carbonpapier is heet het hier in Norge blåpapir (blauwpapier)... prima als jullie dat zo willen noemen, maar vraag je naar carbonpapier dan hebben ze geen idee waar je het over hebt en kun je met je uitleg beginnen. Vreemd genoeg als je dan hebt afgerekend staat op het bonnetje het papier wel als carbonpapier omschreven.
Dan ga je toch afvragen......
Dat blauw komt hier vaker terug, een mossel is een blåskjell en zoals wij de uitdrukking zo blauw als een tientje kennen als je te veel hebt gezopen gaan ze hier op blåbærtur op blauwbessenpad...

Het heeft even geduurd maar eindelijk hebben we onze kleine familie uitgebreid met een nieuw lid.
De papieren lagen er al een tijdje, het was er alleen nog niet van gekomen het nieuwe lid op te halen.

Vrijdag was het dan eindelijk zover.  De Weatherby vanguard S2 in caliber 30-06.  aka my big brother... Misschien net als mij niet de allermooiste, maar wel degelijk.
Met de kunststof kolf en RVS loop bestand tegen het Noorse klimaat.
 nog even een goed scope regelen en dan kunnen we eindelijk weer naar de schietbaan en misschien van de winter wel voor de eerste keer op jacht.

bjerkereimselva

bjerkereims flora