Thuis

NO,DK,DE,NL,BE,NL,DE,DK,NO...
Dat was de reisbeschrijving van de afgelopen 2 weken.
Na de rumoerige tijd met 'ondje,  stond de wereld even stil ( en eigenlijk nog steeds wel een beetje).
In het rumoer helpt Anne er mij er aan herinneren dat ik jarig ben, iets wat mij volledig was ontgaan en een herinnering waar ik helemaal geen behoefte aan heb.
Goed dat we er eigenlijk toch nooit iets aan deden, in NL gaven we wel eens een feestje maar dat was meer om onze goede vrienden bij elkaar te hebben.
We besluiten toch eens gek te doen en bestellen voor het eerst in 2,5 jaar een pizza. Niets bijzonders, niet de goedkoopste, maar ook niet de duurtse, zonder verdere opties. Anne belt en haalt de 2 pizza's daarna af bij Dolly Dimples.
Eerst een schamele 65 euro afrekenen voor de 2 schijven verorbert mogen worden.
Ok Noorwegen is niet 1 van de goedkoopste landen ter wereld, maar nu zijn geloof ik alle verhoudingen uit hun verband getrokken.
Ik bedoel de kostprijs voor de producten, arbeid en dan zeker de kwaliteit. Het is niet smerig, maar ook zeker niet de lekkerste pizza. Kortom het is het geld niet waard en dit was dan ook meteen de eerste en de laatste keer.
Een paar dagen later op de eerste reisdag naar NL is Anne Jarig, ik vergat die van mij en helaas ook die van Anne. Gelukkig hebben we facebook en terwijl zij onder de douche staat wordt ik er aan herinnert dat het Anne haar verjaar beurt is.
Ik koop haar wel een hamburger op de boot naar DK...
3,5 uur rijden naar de boot, inchecken, 3,5 uur boot overtocht, 2 uur rijden naar onze vaste overnachtings plaats in Låsby DK en de volgende dag een kleine 1000 km rijden naar Vlissingen, waar we bij Anne haar ouders zullen verblijven.
Het wordt net als vorig jaar een energie verslindende week, met veel bezoeken aan vrienden, familie, feestjes, bandjes en inkopen doen.
Ook minder leuke dingen staan op het lijstje, zoals een bezoek aan de tandarts wat we nog steeds in NL doen vanwege de goede tandarts en de prijs die we hier betalen... in het kader van we zijn er nu toch, hebben we de Nissan ook een grote beurt laten geven, inclusief een nieuwe set banden (wat zeker niet voor zijn tijd was.) en ook dat legt in verhouding tot NO geen windeieren.
Zoals bekend had de Nissan een nieuwe servopomp nodig. Een originele pomp plus montage kost in NO ongeveer 1800 euro...slik.... Vriend Dennis van Bandenservice Raaijman levert de pomp voor een fractie van het bedrag in NO, geeft daarbij een grote beurt, extra onderdelen, 4 nieuwe banden (niet de minste) voert nog een aantal reparaties uit, levert een berg service (Thanks D en J) en nog zijn we een paar honderd euro minder kwijt dan alleen het bedrag voor de servopomp in NO.
Dat loont dus zeker de moeite en de auto rijdt beter dan ooit....
Het is fijn om bij goede vrienden ( jullie weten zelf wel wie) binnen te komen en door te gaan alsof we nooit zijn weg geweest. Dat geeft bij ons een ontzettend goed gevoel.
Ook de feestjes waren super en ook daar vele vrienden, kennissen en vijanden...We blijven hier het dichtst bij de vrienden, we merken dat we eigenlijk niet zoveel meer met de meeste kennissen hebben (tijd ruimt alles op) en de vijanden... ja ach..wat zal ik daar eens over zeggen? Lachwekkend, maar vooral triest.
Triest om te zien dat sommige er financieel wel op vooruitgaan, maar op professioneel vlak volledig stil blijven staan. Dat is nu het verschil tussen de amateur en de pro.....
De bezoeken gaan maar door, we crossen nog even naar Antwerpen voor nog meer vrienden , dan weer naar Rotterdam omdat je sommige vrienden (hoe weinig je elkaar ook spreekt) niet kunt overslaan.
Erik en Dave van Black Wolf Tattoo, zoals altijd goed om jullie te zien, maar echt super dat jullie wat tijd hebben vrij gemaakt om ons met inkt te bewerken.
En zo doen we nog een aantal steden en dorpen in het Zeeuwsche achterland aan.... Nog steeds leuk, maar dodelijk vermoeiend en halverwege de week zou ik het al niet erg vinden om terug te te rijden naar NO.
Inmiddels beginnen de boodschappen en andere waren zich behoorlijk in de garage bij Anne's ouders op te stapelen... Tering.. moet dat allemaal in de auto, of zullen we een aanhanger kopen?
Tussen de vrienden en inkopen pakken we nog een bandje mee, want aan rockabilly is hier een chronisch gebrek. Daar lopen we natuurlijk weer oude kameraden tegen het lijf van een andere band  en gaan we eens kijken of wij voor hun een mini tour in NO kunnen regelen.
Anyway... Ik ga het nog 1 keer zeggen, het was fijn om iedereen weer te zien, onwijs bedankt voor jullie gastvrijheid, kadoos, materiaal, service, inkt, het niet over Janis te hebben (respect voor dat!) en weet ik allemaal wat nog meer.
Wij kunnen met een overdosis aan aandacht, overmatig eet en drank misbruik en oververmoeid weer op huis aan.
Het was leuk in NL maar het is heerlijk om met zijn 2en van de rust en de schoonheid van de natuur te genieten in NO, want dat is nu toch wel ons thuis.