zondag 25 juli 2010

The Real Danger

Het val soms niet mee om een wekelijks blog te schrijven op momenten dat er niet heel veel spannends in ons leven gebeurt.
Laten we het daarom eens hebben over lokale gevaren zoals de jonge eland (elg) die in Kongsfinger nabij Oslo (spreek uit als oesloe) wat verkoeling zocht in de supermarkt ongeveer 2 weken geleden.

Je zal 'm maar tegenkomen.... je kunt het gevaar natuurlijk ook zelf opzoeken in de vorm van basejumpen.
Daar zijn hier prima locaties voor zoals het populaire kjeragbolten nabij preikestolen waar deze week een Rus iets verkeerd sprong en op een bergweggetje belande , dead as dead can be!

Maar the real danger  (nee, niet dat leuke punk rock bandje van Anne d'r broertje) schuilt volgens mij in het verkeer.
Je kunt niet zeggen dat die wegen hier nou zo druk zijn, misschien is het de rijstijl van de Noren of zijn wij het gewoon niet zo gewend.... anyway, mijn mening is dat de Noren gewoon kut rijden.
Richting aangeven, wat is dat? misschien weten ze niet waar het hendeltje zit of zijn ze bang dat die afbreekt of denken ze dat je belasting moet betalen als je m gebruikt. Ik weet het niet...
Maar als ze van baan veranderen of afslaan...er gaat geen lichtje knipperen.
Datzelfde geldt voor een spiegel gebruiken, links rechts, binnen ze worden echt zelden gebruikt (hoewel die binnenspiegel is altijd makkelijk om je make-up bij te werken of om te zien of je wortelkleurige bruiningsmiddel nog het juiste resultaat geeft).
Anne kwam er laats achter toen ze naar haar werk reed en een tractor zonder te kijken op de linkerbaan ging rijden omdat er een invoegstrook aan kwam (waar geen verkeer op reed). Op zich heel hoffelijk, maar niet als je met je auto bijna tussen een tractor en een vangrail wordt geprakt.
Dan heb je nog het niet hands-free bellen... hoewel het niet is toegestaan, iedereen doet het.
Waar ze dan ook in uitmunten is het rechts inhalen en bumper kleven. Overigens hebben we er alleen last van in de "gehaaste" stad en het is natuurlijk ook niet zo dat iedereen het doet, maar het valt wel op.
Wat dan weer wel grappig is , dat als je je 1 keer boos in je achteruitkijkspiegel kijkt er direct 100 meter tussen zit, want agressie is hier nog redelijk onbekend.
In tegenoverstelling tot bovenstaande, stopt iedereen  netjes voor een zebrapad, kun je rustig van rechts de weg op rijden, en houden de meeste zich aan de maximale snelheid  (bebouwde kom 50 km, daarbuiten 60, 70, of 80, en op de snelweg 90 km.) Maar dat heeft meer te maken met de torenhoge boetes, die kunnen worden gebaseerd op je jaarlijkse inkomen.
Dat geld ook voor drinking driving, ze hebben hier een non-tolerance alcohol beleid. het toegestane percentage alcohol op de weg is dus 0,0.
Ik hou m'n hart weer vast voor de wintertijd wanneer de enorme extra verlichting weer op de bumper wordt gemonteerd.
Want met groooot licht rijden vinden ze leuk (en in zweden vinden ze het nog leuker) en dan het liefst zo laat mogelijk uit zetten voor de tegenligger en je bent er nog niet voorbij of het megalicht wordt al weer ontstoken.
De lichtzee op je netvlies blijft ongeveer 20 seconden hangen. De wintertijd is uitermate geschikt voor het dragen van een zonnebril.

Een zonnebril hadden we de afgelopen dagen wel nodig, na de regen van vorige week en de gedachten dat de herfst was begonnen werden we overspoeld met zon vandaag liep de temp in de tuin op tot 35 graden.
Dan maar een beetje vissen voor de afkoeling.....
Anne heeft deze keer gewonnen met een mooie torsk (kabeljauw) waar ik meer dan een kilo filet vanaf heb gesneden. En al dit leuks op een paar minuten rijden.

Met deze paar minuten kjøren (spreek uit als sjeuren) ben je direct vergeten dat je in de stad woont, grote forellen die uit het water jumpen, prachtig uitzicht....

weer iets anders dan moonlight bowling
Yes, we still love it!

en soms vangen we nog iets nieuws









dinsdag 20 juli 2010

poring rain

De zoektocht naar werk gaat gestaag door, dat valt in deze tijd van het jaar niet mee want de werkgelegenheid in Noorwegen staat in de vakantieperiode op een heel laag pitje.
Gelukkig is dit pitje nog niet helemaal gedoofd,  nog geen 5 minuten geleden belde er iemand dat hij wat chauffeurs werk heeft voor de maand august.
Nu maar hopen dat die gast niet uit z'n nek lult, dan kan ik weer wat geld verdienen en ervaring opdoen.

Dat geld hebben we deze maand heel hard nodig. De eksos (uitlaat) van de ford is rondom afgescheurd. We hadden m al een aantal keer gelast maar deze keer valt die niet meer te redden.
Er zijn hier natuurlijk een paar uitlaatbedrijven maar de meeste zijn vanwege de vakantie periode gesloten, er blijft er 1 over en deze rekenen voor het vervangen 8000 NOK (en dit is nog geen eens het duurste bedrijf), daar gaat ons zuur verdiende loon. Het absurde bedrag had ik liever in een vakantie geïnvesteerd.
Langer door blijven rijden is ook geen optie want het fordje maakt het geluid van een stevige harley davidson.

Na maanden goed weer te hebben gehad, regent het nu dagen flink door. Op zich heb ik daar niet zoveel problemen mee (daarvoor hebben ze hier een mooi gezegde: slecht weer bestaat niet , alleen slechte kleding)
we blijven gewoon vissen met als resultaat de eerste forellen van dit jaar (nieuwe visstek in de stad ondekt).
 Voor de critici onder jullie, het is geen mega fisk maar ze vechten heel leuk en ze smaken nog beter. Daarbij hebben we op dit nieuwe stekje vissers gezien die forellen van een paar kilo hadden gevangen.
Hoe dan ook, de regen belemmert de mooie uitzichten en dat is erg jammer voor onze supertoffe Vlaamse vrienden in de vorm van Karl en Sofie die op dit moment hier zijn.
Gisteren hadden we een tochtje gepland naar het altijd zo mooie Preikestolen maar de regen viel met bakken uit de lucht, en het zicht zou boven maar een paar meter zijn. Wat is dan de use om toch verder naar boven te gaan?
En toch waren er genoeg die het wel deden, met als toppunt een paar domme Hollanders gehuld in niets anders dan teenslippertjes, shortje en T-shirt.  Ik denk (en hoop een klein beetje, als je echt zo stom bent) dat ze onderkoeld terug komen. We hebben een stukje gelopen en zij daarna terug naar beneden gegaan, later hoorde ik dat het pad op de terugweg voor een groot deel uit stromend water bestond  (succes met je teenslippers).
Beneden aan gekomen , belde Doug op en vroeg of we zin hadden om langs te komen.
No prob, ze wonen 20 minuten rijden van Jørpeland, mooie gelegenheid om ff op te drogen.
Daar aangekomen  blijkt de regen op te zijn en trekt het fjord weer een klein beetje open.... Na het proeven van de home made wijn, bier en spirit maken we een wandeling over het idyllische eilandje (gevolgd door Larry the lamb, Nelson the cat and Henry the dog) .
Op de weg terug naar huis stoppen we bij helleristninger, hier vindt je een paar rotstekeningen uit de bronstijd ( 500 jaar voor het begin van de jaartelling) waarop schepen en zonnestanden zijn afgebeeld.

Morgen zullen onze gasten via binnendoorweg verder reizen naar
Oslo en vervolgens door naar Zweden. Onderweg zullen ze de grootste staafkerk (stavkirke) van Norge passeren namelijk die in Heddal .

God tur!

maandag 12 juli 2010

WTF

Na 6 weken zit m'n job er helaas op.
Niet dat het nu zo leuk is om de hele week van huis te zijn, maar ik wist wat ik had, wat ik moest doen, waar ik aan toe was.
Vanaf deze week moet ik maar weer afwachten of ik aan werk kan komen en zo ja, wat wordt het deze keer...?
Met het geld dat ik de afgelopen weken heb verdiend en Anne haar vaste salaris kunnen we in ieder geval weer even vooruit.

Voor ik vertrok heb ik de Noren nog even geleerd hoe ze dan echt lekkere vis kunnen maken, nadat ik hun had verteld hoe je heel simpel met hvetemel, øl og ei lit fiskekryder een heerlijk visje kunt maken geloofde ze mij in eerste instantie niet.
Maar nieuwsgierig werden ze wel, dus 1 van hun had een frituur meegenomen en op kosten van de baas heb ik vis en de andere benodigheden uit de lokale supermarkt gehaald.

Ze waren toch wel een klein beetje onder de indruk, zeker nadat ik ze vertelde dat je dit ook met rekers en krab kan doen. De kilo visfilet was dan ook in no-time naar binnen gewerkt.

Vandaag deel 2 van een simpel lekker visje:
Je neemt een broeierige zondag, gaat wat rondrijden in je landrover naar bv Finnøy en op de terugweg neem je in de tunnel de afslag ( 1 baan voor 2 rijrichtingen) naar een al duizenden jaren bewoonde eilandje Talgje vangt daar wat grote koolvis, wijting en makrelen. De eerste 2 soorten gooi je terug in het water , want daar ligt de vriezer al vol mee en de makrelen neem je mee naar huis.
Maakt deze schoon en snijd beide kanten een paar keer in.
Je neemt 2 gekookte eieren, verse peterselie uit eigen tuin, wat bieslook uit eigen tuin, halve citroen, mosterd
en wat geraspte oude kaas uit NL.
Prak de eieren, hak de bieslook en peterselie fijn en pleur deze in een kommetje, daarbij het sap van de citroen (en wat rasp van de schil) beetje mosterd en de kaas en mix het geheel tot 1 massa.
dit stop je tussen de inkepingen van de makreel en de rest in zijn buikje, legt ze in een ingevette schaal, dek deze af met alufolie en zet het vervolgens 40 minuten op 200 graden in de oven.
Simpel maar doeltreffend!

Nog even terug naar de laatste dagen op mijn eiland, Ik moet mijn Noors verbeteren en het eerste wat je moet leren is natuurlijk schelden.
Dat gaat prima als je tussen bouwvakkers zit,daar moet ik voor mijn vertrek gebruik van maken.
Jammer is het dat ze hier in het vestlandet niet zo heel veel kankeren, daar moet je Noordelijker voor zijn, richting Trondheim.
Desondanks is fy faen (wat neerkomt op WTF) het meest gehoord. Faen is er in vele varianten maar daarvoor moet je ff de link bekijken.
Maar hoe scheld je iemand uit? Ook dat doen ze hier in de regio niet zo heel veel.....

Din forbannende hestkuk!
Din forbannende hore!
Faen i helvette!
Dra til helvette!
Fitta!
Kuk!

Huiswerk: De vertalingen mogen jullie zelf googelen en de uitslag hoor ik wel op de blogreacties.

Bovenstaande kon deels in praktijk worden gebracht toen we met de ford naar carglass moesten om de gebarsten voorruit te vervangen.
  Fy Faen!! De forbannende hestkuken hadden de verwarmde ruit vervangen voor 1 zonder verwarming. ( je zou toch denken dat als je er een verwarmde ruit uithaald er ook bedrading aan zit en dat er dan toch wel een lichtje gaat branden..)
2 keer voor niets gereden , de auto een dag langer kwijt..... Enfin een hoop excuses en we zouden korting krijgen op de 2000 NOK (dat zijn de kosten voor de nieuwe ruit).

Na dit heerlijke gekanker sluiten we vandaag geheel tegenstrijdig af met wat poëzi:

Viking


Onmetelijkheid, ruimtelijkheid.
Waar de horizon de hemel raakt.
Gletsjers, rivieren, bergplateaus, fjorden.
Eeuwenoud land door de ijstijd gevormd.
Arctisch bestaan in rotsmassieven beschreven.
De eland, wolf, arend, rendier en beer struinen hier rond.
Oeroude energie begrepen door de Viking, Noorman en druïde.
Hier en daar staat een symbool daarvan in de rotswanden beschreven.
Als je goed kijkt zie je hier en daar echt wel trollen héél langzaam bewegen.
Dit land grenst aan de hemel.
Aurora Borealis de gordijnen van de zon in magnetisch schrift in wervelend licht geschreven.
Heldere sterren wezen eeuwen geleden reeds de weg op plaatsen waar geen wegen zijn.
Voel de hartslag van de natieve mens die hier zijn voetsporen plaatste generaties lang.
Oh ja, hij en zij bezochten de Noord Amerikaanse Indiaan door oceanen te verslaan.
Schepen met drakenkoppen wezen de richting.
De energie van moeder aarde vibrerend in een kosmisch verhaal.
Vader hemel waakt erover.
De taal van een oud bestaan.
Aarde, lucht, water en vuur.
De geest van Noorwegen plaats de moderne mens nog steeds in de ban.
Wie voelt het ook? 


nog even een link en nog een link om dit poetisch gewouwel wat meer kracht te geven.
.

zondag 4 juli 2010

bonfire

WTF is Sankt Hans??
Sankt Hans is ons eigenlijk helemaal ontgaan (schaam) en wel zo'n 2 weken geleden. Waarschijnlijk door alle drukte.
Nu weten jullie nog geen klote... hehe... Sankt Hans, ook wel Jonsok genoemd, de langste dag en de kortste nacht, een feest dat vooral (typisch Noors) in familiekring wordt gevierd op 23 en 24 Juni. In de stad merk je er eigenlijk niet zoveel van, maar meer buitenaf vindt de viering plaats met grote bonfire's .

Afgelopen week heeft niet veel meer spannends opgeleverd dan de week ervoor, lange werkdagen en korte nachten. Het bouwproject is wat onze taak (het leggen van de dakplaten en de tonnenzware I profielen die dienen als liggers, de platen zijn de basis voor een torvtak, een dak met begroeiing) betreft bijna klaar en zal komende week (als er niet te veel wind staat) worden afgerond.

Zaterdag ff een rust-boodschappen-en andere shit-dag en zondag wat relaxen op het water..... oh oh wat vervelend.
Prachtig weertje, dus met volle zin naar de boot. Bootje volgeladen en starten maar...... niet dus. Kåre de vriendelijke monteur heeft wat onderdelen uit de motor gehaald en nieuwe besteld. Dan maar met de 5 ipv 50 PK varen. 2 keer aan het touwtje trekken en hij loopt. Het is een beetje kut varen want gas geven en sturen gebeurt vanaf de motor en dan zie je niet veel als er een kajuit voor zit, Maar goed we zijn met z'n tweeën dus de 1 kijkt en de ander vaart. Na 10 minuten varen komt het brandstofslangetje dubbel te zitten en de motor stopt ermee. Op zich niet zo heel erg, ware het niet dat die daarna niet meer wilde starten.
Daar lig je dan in je fjordje met de laatste motor die ermee stopt. Hmmm, ff flink kankeren maar geen paniek we hebben een radio en een telefoon maar die gaan we nog niet gebruiken. We gooien eerst even een hengel uit (we liggen er nu toch...) vangen een mooie schelvis, wat makreel en pollak en proberen het daarna nog een keer.
Wij danken de  (Germaanse) Goden, hij doet het weer!
Voor de zekerheid blijven we in de buurt, maar de motor geeft nadien geen problemen meer. De monstervissen blijven nog even uit (maar in ieder geval vanavond een goede maaltijd-het avondeten in Noorwegen noemen ze middag -spreek uit als middak)
Tenminste wat onze vangsten betreft..... op het Boknafjord (dat is vlakbij waar wij vissen , als je op de link klikt vissen wij bij nummer 6) is van de week een recordvis gevangen. 880 kilogram Groenlandse haai aan een hengel.
Er staat ons nog wat te wachten.