omruilen

Kerst, voor mij betekend het niet meer dan een dag als alle andere dagen.
Ik ben niet verbonden aan een of andere religie, want ik geloof in mijzelf, daar heb ik dus geen god voor nodig.
De andere schijnheiligheden die met kerst gepaard gaan heb ik ook geen boodschap aan. Vrede op aarde? Het bestaat niet! bovendien komt alle onvrede op aarde voort uit religie en lekker eten dat doe ik elke dag.
Anderen hebben het over de extra vrije dag, leuk maar voor mij is dat op een andere dag de achterstallige arbeid inhalen. Het zou nu rustig moeten zijn op mijn werk, ware het niet dat de ene helft vrij is  en een groot deel van de andere helft zich na kerst heeft ziekgemeld, de ploerten, op deze manier moet ik dus alleen maar harder werken.
Het zelfde gaat op voor Anne, de dag(en) na kerst zijn de drukste van het hele jaar. Niet qua omzet, maar een te groot deel van de Noren brengen ook dit jaar (vorig jaar schreef ik er ook al over) massaal hun gekregen kerstkado terug naar de winkel om het te ruilen of proberen wat geld terug te krijgen.
Je weet niet wat je ziet, de grotere winkels hebben voor deze dagen aparte balie's waar dikke rijen met tientallen mensen voor staan waar je de goederen kunt retourneren. Je ziet de mensen met volle tassen het winkelcentrum ingaan, terwijl volgens mij de bedoeling is dat ze met volle tassen het winkelcentrum uitgaan.
Dan zijn er sommige ook nog beledigt omdat ze er achter komen dat hun met zorg en liefde uitgekozen kado in de aanbieding was en ze daarom een kleiner bedrag ontvangen dan waar ze op gerekend hadden en daar dan hun frustratie  over uiten tegen het bedienend personeel. Het toppunt van kapitalisme en respectloosheid . Waarom zou je de moeite nemen om iets voor iemand uit te zoeken, als ze het toch terug naar de winkel brengen?

Desalniettemin hebben wij een goed "kerst"weekend achter de rug. met goed eten, drinken in het gezelschap van wat vrienden, net zoals vele andere weekenden. Onze gedachten bleef op kerstavond wel even hangen bij onze kameraden in NL waar we op kerstavond de  goede gewoonte hebben om met allen op stap te gaan om vervolgens volledig laveloos te zuipen en een hoop lol te maken.... we missen jullie! Maar gelukkig komen vrijdag onze buren/vrienden N+M naar hier om oud en nieuw te vieren, wij verheugen ons alvast op jullie komst.

Nu moet ik toch nog even iets vertellen wat ik al een hele tijd wil zeggen maar elke keer vergeet:
een aantal weken geleden zaten we bij onze Engelse vrienden op een dun bevolkt eilandje. De aandacht werd rond 22.00 getrokken door oranje zwaailichten en een hoop kabaal.
Je zou denken aan een hulpdienst, maar het bleek een isbil te zijn. De ijsverkoper die met een redelijke vaart, laat in de avond in het pikkedonker nog wat ijsjes probeert te slijten....... Heel erg vreemd is dit verschijnsel niet want de gemiddelde Noor eet ook in de winter graag een ijsje, maar wat ik mij meteen afvroeg hoe je zo een ijscowagen tot stoppen brengt als die met een bloedgang je huis voorbij rijdt. Moet je dan met een lichtgevend hesje aan of met een lamp zwaaiend langs de weg gaan staan als de ijscowagen zijn retour-rondje rijdt?

bezoek

Full house dit weekend.... Anne's ouders A en E zijn via Schiphol op het vliegtuig gestapt voor een lang weekend Noorwegen.
Bezoek is altijd leuk en natuurlijk hoop je dat ze mooi weer krijgen, want dan is het hier net iets leuker.
Over het eten en vloeibaarheden waren volgens mij geen klachten, sterker nog... ik denk dat wij 2 in de keuken de kwaliteit van sommige Noorse restaurants kunnen overtreffen.
Vrijdag een snel maar goed gerecht met div. gekruide groente, kipfilet en gebakken couscous.  Zo op papier lijkt het nergens op, maar des de beter smaakt het.
zaterdag scampi's, zelfgebakken focacci, verse op de huid gebakken zalm, gestoofde prei-champignon met een scheutje room en fløtepotet  voorafgaand wat aqauvit om het geheel wat beter te verwerken. Zondag een Griekse maaltijd met Anne's inmiddels befaamde feta gevulde burgers...
Dat weer, zaterdag herfstachtig met vorst aan de grond.. lekker glijden en zondag koud maar heerlijk weer. Een perfecte dag om de bergen in te rijden. Deze keer via Ims, Oltedal naar Byrkedal. Een prachtige rit door de besneeuwde bergen voor het winter kerstgevoel.
Al dat moois binnen een uur rijden.

De foto's van deze week zijn  voornamelijk van AW maar ik kon het niet laten om er ook een paar van mijzelf toe te voegen.

Correctie

Jullie zien het goed, ik ga proberen de blogtitels in het Nederlands te schrijven in plaats van in het Engels.
Zo heb ik weer een nieuwe uitdaging en hebben de ongeletterden onder jullie het weer net even iets makkelijker.
Ik moet toegeven dat ik af en toe mijzelf ook wel wat ongeletterd vindt. Door hele dagen 3 talen te spreken, komt het met enige regelmaat voor dat ik woorden helemaal niet meer weet , in alle 3 de talen niet. Of woorden alleen in het Engels of Noors weten en dan even niet meer weten hoe het in het Nederlands was. Anne praat tegen mij ook vaak in het Noors zonder dat ze het zelf in de gaten heeft..... een vreemde gewaarwording.

Niet alleen in taalgebruik moet ik mijzelf corrigeren , ik was er van overtuigd dat vorige week de winter toch echt was begonnen, zo blij als een kind met de eerste sneeuw van het seizoen.
Het was helaas maar van korte duur, net na het weekeinde niets anders dan regen, ijsregens, nog meer regen en te veel wind. Gewoon weer herfst dus. Zulk slecht weer dat zelfs ik geen zin meer had om buiten te spelen, dan moet het wel heel bar zijn. De uitspraak slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding  gaat nu even niet op.
Een saai weekje dus met 1 verrassing dat Anne haar diploma binnen is... dat is wel heel erg snel van de Noorse ambtenarij.
Het weekend bracht ook niet veel bijzonders, Anne moest beide dagen werken. Het loopt tegen kerst en de Noren geven weer bakken met geld uit,er stond een serieuze file voor het winkelcentrum en mensen stonden zelfs voor de deur te wachten om naar binnen te mogen.
Ik heb mijn tijd beter besteed en samen met PJK mijn bootje uit het water gehaald voor winteronderhoud. De rest van de tijd gebruikt om ons huis aan kant te maken voor de gasten die volgend weekend komen.
Ik kan het niet spannender maken.

Nu grepen we al een paar keer mis in de supermarkt, ze komen iets te kort hier in Noorwegen.... Boter!
Een boter tekort en dat vlak voor de kerst waar traditioneel zeven soorten koekjes worden gebakken, en nog veel meer lekkers. Dat worden moeilijke tijden voor de Noren.

winter

Het lijkt maar geen winter te worden, het vriest nauwelijks en de sneeuw lijkt uit te blijven.
Vorig jaar dwarrelde de witte vlokjes al in oktober in grote hoeveelheden naar beneden, nu in December hebben we daar nog bijna niets van gezien.
Hoogste tijd om de sneeuw op te gaan zoeken, op ongeveer een uurtje rijden ligt Tonstad een nietszeggend gehucht mooi gelegen tussen de bergen.
Mooie gelegenheid om de auto te testen (klik hier voor het filmpje)  en te zien of Janis haar nieuwe trui met Noors motief voldoet aan haar strenge eisen.

 De auto is goedgekeurd en over de trui zijn ook geen klachten, aldus Janis.
Geen sneeuw in overvloed, maar we hebben toch even aan dat fijne wintergevoel kunnen snuiven.
Nadat we terug thuis waren begon het ook daar licht te sneeuwen en konden we vanmorgen weer de ruiten krabben en door het witte goedje naar onze job rijden.
Is het dan nu eindelijke winter?

storm

Nu eindelijk eens een titel die gelijk is in zowel Nederlands als Engels, waarom eigenlijk altijd een Engelse kop terwijl in in het Nederlands schrijf.
Ik denk dat je in het Engels beter in 1 woord (of twee), kunt weergeven wat je bedoeld of denkt dan in het Nederlands, naast dat houd ik jullie lezers een beetje creatief....
Een druk weekje achter de rug, de auto is inmiddels in ons bezit en rijd bijzonder fijn, er zijn wel een paar kleine dingen waar we niet zeker over waren. Er zat een plug in de voorkant van de auto en een 230 volt stekkerdoos in de binnenkant van de auto....?
Het blijkt iets typisch Scandinavisch te zijn, de plug aan de voorkant is om een kabel in te pluggen voor de motorverwarming. Wat in de winter helemaal niet zo een slecht idee is, starten met een warme motor trekt minder van je accu en je verbruikt ook nog eens minder brandstof. De 230 V aan de binnenkant is om je cupevarmer op aan te sluiten, een externe kachel die je voor je gaat rijden aanzet (met een timer of afstandbediening) en zo heb je een warme cabine en ijs/sneeuwvrije ruiten.... Verder begint die de trillen als je rond de 100 km rijdt, het kunnen de spijkerbanden zijn waar we niet aan zijn gewend, voor de zekerheid wordt die dinsdag op Anne's werk opgehaald en nageken en daarna weer netjes teruggezet, dat is wat ik service noem.

Woensdag moest ik samen met mijn collega, voorman bij de grote baas komen voor een gesprek.
Zo negatief (beter gezegd ben ik gewoon een realist)  als ik soms kan zijn ging ik er vanuit dat het ook wel eens een laatste gesprek kon zijn omdat ik die gasten hier vaak niet goed kan peilen.
Toegevend: ik zat mis... mijn collega met problemen aan zijn rug heeft aangegeven dat hij niet meer fulltime terugkomt en nu vragen ze mij of ik de job officieel wil gaan doen.
De functie doe ik al als vikariat (plaatsvervangend) en nu zou het ook op papier worden gezet. Hoofdverantwoordelijke voor de gehele goederenstroom. Klinkt leuk maar het is een job die naast alle verantwoordelijkheid , fysiek nogal zwaar is.
Toch maar ja gezegd want op dit moment, heb ik even niets anders op het oog en de werktijden zijn ondanks dat e om 6 uur in de ochtend moet beginnen wel relaxed.
Ik ben dan om 14.00 klaar en heb dan tijd om aan mijn ZZP project te werken, want daar krijg ik ook steeds meer opdrachten voor binnen.
FBA Tjenester , FBA zijn mijn initialen en tjenester staat voor diensten. Allround klusser, en ik heb echt geen verstand van alles... maar je moet soms bluffen want met bescheidenheid kom je namelijk helemaal nergens.
Soms gaat Anne mee om te helpen omdat ik vaak een paar extra handen nodig heb. Helaas heb ik hier niet het netwerk dat ik NL had, hard op zoek naar allround vakmensen die af en toe bij kunnen springen.

Zoals je ziet is het hier gebruikelijk om je eigen volledige naam te gebruiken en begrijpelijk krijg ik het die Noren niet uitgelegd waarom mensen mij Fred noemen terwijl ik eigenlijk Ferdinand heet. Het is natuurlijk ook een vreemde situatie, je krijgt een zoon, noemt hem Ferdinand op papier en vervolgens noem je hem Fred. Thanks for nothing! Een onbekend nummer op mijn telefoon of officieel gesprek ben ik dus Ferdinand!
Het weekend bestaat deze keer uit extreem slecht weer. Enorm veel regen en een ongekend sterke storm.
Voor de zekerheid ben ik vandaag bij de boot wezen kijken om te zien of alles nog OK was, ze lag strak in de touwen en ik moest opletten de ik niet van de steiger waaide. Daarna ben ik doorgereden naar Mortavika, vandaar gaat de boot naar Bergen.
Boot uit de vaart genomen en dat was niet vreemd, de golven waren absurd hoog en spatte enorm hoog op tegen de kade muur.
Ik heb echt mijn best gegaan om mooie foto's en video's te maken maar de regen, hagel en storm maakte het wel heel erg moeilijk. Ik ben een rots opgeklommen  om alles te aanschouwen, met in mijn achterhoofd wetend dat ik getuige ben van bijzonder natuurgeweld.
 een stukje zuidwaarts werden golven geconstateerd van 20 meter... hier in de stad kwam de veerboot naar Tau in de problemen, ook dat is Noorwegen.

biker on 4 wheels

de afgelopen week hebben we onze tijd vooral besteed aan het zoeken naar een auto.
Dat is altijd stress, je koopt de problemen van een ander en je betaald er altijd te veel geld voor. Ik geef natuurlijk altijd te veel geld uit en Anne is daar veel en veel voorzichtiger in. Hoe dan ook, er moet een auto bijkomen, ik kom niet op mijn werk zonder en Anne heeft deze week al een taxi moeten nemen omdat de bus nog niet reed als zij moest beginnen.
Transport voor werk is dus een feit, het volgende punt is het type auto. Ook daar hoeft niet zo heel lang over te worden nagedacht. De landrover dronk benzine en dat rijdt toch niet zo fijn als een diesel (mijn mening) bovendien zijn diesel motoren een stuk sterker. We trekken een boot en houden van reizen en willen misschien ook die boot nog eens meesleuren naar verdere oorden.
Het moet dus een stevige diesel zijn, met enig comfort en 4x4 als dat nodig is. Die hebben we dan ook gevonden: een Nissan Terrano 2.7 TDI uit 2003, het is misschien wat overdreven maar dan heb je hopelijk ook iets. Het is ook wel een auto die bij mij past denk ik, mensen gaan er altijd van uit dat ik een biker ben....

geen idee waarom, de bouw,tattoos, lifestyle? Ik zou het zo kunnen zijn, maar ik houd van het comfort van 4 wielen, de spullen die je erin kunt gooien, je zit droog, je staat niet om de 10 km stil omdat er weer iets los is getrild... en als ik vliegen in mijn bek wil hebben zet ik het raam wel open. Een biker op 4 wielen, dat is denk ik wat ik ben en die Nissan Terrano is eigenlijk mijn Harley Davidson. Er mist nog 1 ding aan de auto... een bullbar, om die lastige bumperklevers die altijd voor mij rijden van de weg te duwen. Die bullbar is iets waar ik op een of ander manier al jaren wil hebben, iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden.
De auto wordt geleverd met een dubbele achterbank als 7 zitter, gezien we alleen een hond als kind hebben slopen we de achterste bank eruit voor meer laadruimte, die andere laten we zitten om eventuele gasten mee te nemen.
Maar zover is het nog niet, hoewel de auto van ons is, staat die nog steeds bij  de handelaar omdat er een vertraging is met de banktransfer van NL naar NO en dan hebben we nog wel betaald voor een spoedoverboeking. hopelijk kunnen we m dan morgen ophalen.
De testdrive in de bergen die we voor vandaag hadden gepland gaat daarmee niet door. Achteraf gezien niet zo heel erg, want Anne had gister haar julebord (kerstdiner/zuipfestijn van haar werk.
Eerst haar afgezet bij een collega voor het rituele opwarmen en daarna ging het zooitje ongeregeld naar een toko in sandnes om daar verder te feesten. Rond half 2 in de nacht heb ik Anne in staat van ontbinding weer opgehaald ( misschien moet je volgende keer maar 1 fles rose meenemen en opdrinken in plaats van 2).
Anne een kater en ik heb omdat het redelijk mooi weer was dan maar mijn tijd op het water verdaan.

Nog even een huishoudelijk mededeling, de blog importeer ik automatisch naar Facebook. Helaas hebben de enorme eikels daar besloten dat vanaf dinsdag niet mee mag. Facebookers die de blog willen volgen zullen dat voortaan via deze site moeten doen. Het enige wat ik nog kan doen is een link plaatsen op FB.

black monday

Sinds de ik met deze blog ben begonnen heb ik inmiddels al meer dan honderd berichten geschreven en zijn er blijkbaar nog steeds mensen die het lezen....
De ene keer gaat het over de trips die we maken met de daar bijbehorende foto's (die vindt ik persoonlijk het leukst) en de andere keer gaat het over het dagelijks leven en de daar bijbehorende shit zoals de blog van vandaag.
De pech die ons enige weken geleden begon te teisteren , doet dat tot mijn groot ongenoegen nog steeds en niet te zuinig ook:
De landrover stond nog in de garage tot vandaag het telefoontje kwam dat die nu toch echt is overleden (R.I.P. may you find your peace in the rusty fields of the scrapyard) De motor ligt volledig in puin en is niet meer te redden, snik. Daar gaat onze 4x4 waar we zo graag in reden. Bijkomende pech is at die nu geen klote meer waard is, ergens tussen de 5 en 10.000 nok.

Daar koop je natuurlijk geen andere auto voor terug. De volgende stap is dus met enige spoed op zoek naar een andere (betrouwbare 4x4) . Dus iedereen fingers crossed en hopen dat we deze missie kunnen laten slagen. 
Natuurlijk was dat niet het enige... was het maar waar, gisteren de winterbanden op de ford gezet , wat eigenlijk al voor 1 november moest, ik sta op en.... rug vastgelopen. De rest als een bejaarde pinguïn door het huis gewaggeld, bek vol pillen geduwd en vandaag de dag door gewaggeld op mijn werk, kut, kut, kut. Ik wordt zo chagrijnig van pijn en ziek zijn dat mijn modus overgaat naar, blijf uit mijn buurt en houd je bek. Iedereen is dus bij deze gewaarschuwd.
Het lichtpunt van deze week is dat het fris maar mooi weer was en daar zaterdag gebruik van heb gemaakt door met PJK een paar uurtjes te gaan vissen. wat leuke platvisjes, record makrelen van 42 cm en een monstervis die natuurlijk, hoe kan het ook anders halverwege van de haak schoot....

Wat er dan wel goed ging was Anne's troostende cakeje in de vorm van een zeeuwse knoop (met dank aan B & L).

foggy mountain

Na de drukke voorgaande week, was het hoog tijd om een weekend te gaan relaxen in de bergen.
Hoewel we hier alles binnen handbereik hebben, zijn we voor dit uitstapje iets verder gereden dan we normaal doen voor een weekend.
Rjukan in de provincie Telemarken was het doelwit, een kleine 6 uur rijden in Noord Oostelijke richting.
Donderdag de auto (de ford deze keer want de landrover staat in de bilverksted) ingepakt en vrijdag na het werk rond een uur of 2 het gaspedaal ingetrapt.
De voorspellingen voor het weer zijn goed, we rijden weg in de zon en tegen donker (uur of 5) rijden we in dichte mist op onverlichte bergwegen... what a fun...het zijn de bamboe stokken met 2 reflecterende tape-jes erom die in de grond zijn gestoken om de wegkant aan te geven als er een meter of meer sneeuw ligt, die ons de op de weg houden. Ach, je moet alles een keer gedaan hebben, toch?
We komen veilig aan op de camping in Rjukan waar een voorverwarmde hut op ons staat te wachten.

Een paar borrels en dan op tijd naar bed om morgen die 1883 meter hoge Gaustatoppen te beklimmen.
Op tijd wakker en direct uit het raam kijkend zien we een hele dichte mist die ons de rest van de dag zal lastigvallen.
Het is niet anders en we rijden met de auto naar ons startpunt vanwaar nog 700 meter moeten stijgen om bij de top te komen.
De mooie berg die veel op een vulkaan lijkt kun je vanaf de weg zien liggen, maar niet vandaag. Sterker nog we zien helemaal geen berg.
De haarspeldbochtenweg naar boven gevolgd en ineens is de mist verdwenen alsof je door een deur stapt en aan de andere kant van die deur een compleet andere wereld is. Vreemd...
Dan komt het toch nog goed.
Nog maar net warmgelopen en de volgende mistbank komt de berg op, 20 meter zicht.

Het enige wat we zien zijn de rotsen voor onze voeten, we lopen rustig door en genieten van de 20 meter zicht.
Het weer vertraagd ons wat en na ruim 2 uur hebben we door gebrek aan oriëntatie echt geen idee waar en hoever we zijn. Het weer wordt slechter en de mist krijgt gezelschap van een ijskoude miezerregen. Anne en Janis die als hoogbejaarde vierpoot vandaag mee is gelopen zijn het beu, wat ik met enige tegenzin kan begrijpen.
Geen idee hoe ver we nog moeten- maar wel weten dat we dat stuk ook nog terug moeten lopen-besluiten we terug te gaan om te voorkomen dat we in het donker op die berg vast komen te zitten.
Eenmaal terug zien we op een overzichtsbord, dat we er bijna waren... shit happens. We komen nog een keer terug voor een nieuwe poging.
Zondag gebruiken we om naar Vemork te gaan, waar de grote waterkrachtcentrale ligt waar de Duitsers in de 2e wereldoorlog grote hoeveelheden zwaar water produceerden. Daardoor werd Vemork een historische plek .
Een indrukwekkend gebouw. Dat te hebben gezien moeten we weer aan onze terugreis beginnen. Onderweg klaart het helemaal op en wordt het koud maar prachtig weer, Lucky us...

down the drain

Een week met voor en tegenspoed...

Eerst maar even de goede dingen, Anne heeft dan eindelijk na 1,5 jaar haar examen gedaan.
Dank u wel Noorse bureaucratie. Het achterhaalde middenstandsdiploma waar Anne 3 jaar voor naar school is geweest is nu omgezet naar Noorse standaard. Om dit te kunnen waarmaken moest ze een presentatie maken op haar werk en daarbij een verslag schrijven van wat ze heeft gedaan en waarom. Daar kreeg ze 5 dagen de tijd voor (eigenlijk 4 dagen want ze mocht op de valreep nog even tussendoor met het vliegtuig naar Oslo om daar een cursus/training van een dag te doen). Woensdag kwamen er 2 dames naar H&M en werd het examen afgenomen middels een paar vragen. Geslaagd!! Nu nog een maand of 3 op het certificaat wachten en dan krijgt ze eindelijk de loontoeslag waar ze recht op heeft.
Nog iets wat lang op zich heeft laten wachten is de reparatie van de landrover, door enorme slechte communicatie met de verzekeringshoer duurde het weken voor die naar de garage kon. Ook dat is nu eindelijk geregeld, een nieuwe bumper, grill, en koplamp. Jammer dat in de tussentijd de motor enorm veel koelvloeistof is gaan verbruiken. Dat kan duiden op een lekke pakking of een verrotte motor. Een bekend probleem met de 1.8 benzine van de freelander. De motor is eigenlijk te licht voor de auto en dat hebben we al eens eerder gemerkt met de boot trekken of lange ritten in de bergen.
Of we ons 4x4tje nog een keer naar de garage brengen of dat we 'm met gebrek gaan verkopen weten we nog niet. We gaan in ieder geval haastig op zoek naar een andere stevige auto, deze keer geen benzine meer maar een flinke diesel. Jammer want het was een fijn karretje en niemand zit te wachten om weer een berg geld uit te geven.
Geld uitgeven doen we deze week al te veel, een allerlaatste afrekening van de belastingdienst uit NL, kost ons een kleine 2500 euro.. die fucking blauwe enveloppen , krijgen we ook hier.
Tot overmaat van ramp..... Was ik gisteren begonnen om eindelijk de dakgoot te monteren die al een jaar lang in de garage lag. Dacht ik vandaag de klus af te maken, laat ik GVD mijn hitatchi schroefboor uit mijn handen vallen. Normaal doe ik altijd een koord om mijn pols, maar je zal altijd zien dat dat nu niet het geval was. Ook dat gaat weer een paarduizend ongevraagde kroners kosten.  Het beetje geld dat ik met mijn eerste opdrachten uit mijn zzp bedrijfje heb binnengehaald kan ik een nieuwe schroefboor gaan kopen.
Ik vind het wel weer genoeg voor deze week, misschien de komende 7 dagen wat meer meer geluk.

mushrooms

Het weekend hebben we gevuld met een bezoek aan een antiekmarkt en een bezoek aan vrienden in  Forsand aan de andere kant van het fjord , tezamen met nog wat andere vrienden.
Van de Antiek en verzamelaarsmarkt hadden we niet al te hoge verwachtingen en dat was maar goed ook. De markt had een hoog kop en schotel gehalte, daar zit ik natuurlijk niet op te wachten.

Het enige leuke wat ik vond was een walvistand voor een leuke prijs en een prachtige bank uit 1800 gecarved met afbeeldingen die je op de staafkerken ziet.
Die tand heb ik meegenomen en de bank hebben we met enige pijn in ons hart toch maar laten staan. We hebben er nu de ruimte niet voor en het spaart weer 6000 Nok uit.

Het bezoek aan onze vrienden bestond voornamelijk uit een beetje eten en vooral  zuipen, hoewel de alcoholprijzen schrikbarend zijn moet je jezelf af en toe toch eens volgieten.
Voor het gemak hebben we overnacht in Forsand zodat we beiden iets kunnen nuttigen, dat is wel zo leuk. Rijden met een slok op is voor mij uitgesloten, nooit gedaan en zal ook nooit gebeuren.
Uitslapen zat er niet in want de 2 kinderen van onze vrienden worden elke dag rond een uur of 6 wakker en dat gaat zeker niet geruisloos.
Als je dan toch zo vroeg wakker bent en de directe omgeving bestaat uit bos en bergen, dan kun je net zo goed even gaan hiken. De frisse berglucht doet best goed na een avondje doorzakken.

Hoewel nog niet helemaal wakker valt mijn oog op een stapel botten en wel van zo een formaat dat het of van een heel groot hert of van een eland moet zijn. Als verzamelaar en amateur taxidermist gaat mijn hart sneller kloppen. De resten liggen bergafwaarts verspreid en ik klim naar beneden om te zien of er nog een schedel te halen valt. Hoewel de kans daar klein op is want aan elk huis zie je wel een gewei of schedel hangen. Ik heb denk ik alles gevonden, maar de kop was nergens te bekennen. Het enige wat ik mee heb genomen zijn alle ribben, die kan ik goed gebruiken om te carven. Op mijn zoektocht viel mij de grote aantallen en diversiteit aan paddestoelen op. Ik ben niet zo gespecialiseerd in paddo's, het enige herkenbare voor mij waren de goudgele cantharellen. die er ondanks dat het seizoen zo goed als voorbij is er nog in grote aantallen stonden. Van alle soorten die ik tegenkwam zullen er vast meer eetbaar zijn, maar dat laat ik wel over aan die er echt verstand van hebben. Zal je net zien dat je de verkeerde eet, kom je in 1 of andere trip waar je misschien nooit meer uit komt....