Faroe eilanden

Een ongekend mooie reis hebben we achter de rug naar de altijd groene Faroe eilanden en het onaangetaste IJsland.
In deze blog zal ik proberen een kort verslag te ven van deze onvergetelijke ervaring.

3 weken hadden we gepland om met eigen auto eerst naar Kristiansand in Noorwegen te rijden, daar de boot naar Denemarken te nemen en vanaf daar de boot naar Faroe, daar 3 dagen blijven en de volgende boot te pakken naar IJsland.
Die vervolgens rond te rijden en dan zonder tussenstop de boot terug naar Denemarken en vanaf daar weer de boot terug naar Noorwegen.
Hadden we de reis vorig jaar gedaan, dan hadden we het Denemarken stuk over kunnen slaan want toen was er nog een verbinding vanuit Bergen, Noorwegen.
Helaas is die gestopt en gaat het dus via een frustrerende omweg, want uiteindelijk vaar je gewoon vanuit DK langs Stavanger en Bergen.
In de nacht zijn we hier vertrokken om alle verbindingen op tijd zonder te stressen te kunnen halen, eenmaal op de Smyril line, konden we onze couchettes betrekken. Dit zijn niet al te comfortabele kooien die je met 6 of 9 personen deelt. Deze krappe ruimte onder in het schip gebruik je alleen om te slapen (als je dat voor elkaar krijgt). Na wat onderhandelen konden wij tot aan Faroe de onderste bedden bemachtigen, eigenlijk hadden we de bovenste, maar de ruimte tussen bed en plafond was zo krap dat ik niet in staat was mij te kunnen omdraaien.
30 uur varen over een behoorlijk ruige zee tot aan de eerste bestemming. Wat een feest, enfin nu weten we meteen dat we nooit maar dan ook nooit op cruise zullen gaan.
Het is een zeer gemengd publiek, backpackers, camper bejaarden, fietsers, hikers, bikers, avonturiers van arme sloebers tot aan so-called rijke honden waarvan je jezelf af gaat vragen wat ze daar toch gaan doen met hun lakleren handtasjes, hakjes, witte kleding en fancy zonnebrillen.
We gaan ons de komende uren maar eens bezig houden met eten, drinken, boot verkennen, en de reis verder plannen want daar waren we nog niet helemaal mee klaar.
Dat is ook wel kenmerkend voor onze manier van reizen, een globaal plan met een aantal punten waar we absoluut heen willen en de rest plannen we eigenlijk onderweg, met alle ruimte om overal van af te wijken.
om 22.30 komen we aan in Torshavn, Faroe eilanden. en pakken daar de dichtstbijzijnde camping om de volgende ochtend vroeg op pad te gaan.
Geen vast plan, dus we gaan gewoon 1 van de eilanden rond rijden. De schoonheid is ongekend, de fjorden zijn diep uitgeslepen en alles is begroeid met gras en mos, het weer is kut, schapen blaten overal waar je komt en op de grond en in de lucht zijn ontelbare vogels in alle soorten en maten.
Faroe, staat ook bekend om de jaarlijkse walvis slachtingen, groepen grienden die op de oceaan worden gespot, worden met kleine bootjes het fjord ingedreven en zo het strand op aan het einde van het fjord en daar worden ze met de hand gedood.
Er is geen vaste periode of tijdstip voor dit ritueel, het komt zoals het komt. De eiland bewoners praten er niet graag over, maar ik doe toch wat verwoede pogingen om meer te weten te komen. Bovenstaande was alles wat ik kon vergaren en dat was al heel wat. Met fotografie in gedachten had ik dit graag mee willen maken om er een mooie serie van te maken, helaas niet gelukt. Later deze reis zullen we nog wel andere bizarre rituelen mee gaan maken. De eerste indruk is overweldigend, maar geeft ook het gevoel dat 2,5 dag wel genoeg is hier.
Volgende dag met een kleine boot naar het vogelbroed eiland Mykines, op de kade spreken we andere gasten die al een dag op de boot wachten (gaat maar 1 keer per dag) omdat die vanwege het slechte weer niet in de vaart was.
een uur te laat kwam de boot aan en omdat de twijfel ineens toeslaat of we dezelfde dag wel terug kunnen komen (volgende dag moeten we de boot naar IJsland hebben) vragen we de kapitein hoe hij er over denkt. Ik denk wel dat we terug kunnen, maar zeker weten doen we het nooit. KUT......
We kijken elkaar aan en hebben beide zoiets van zeg jij het maar...... We gaan.
Een ruim uur over behoorlijk ruig water, iedereen is lijkbleek, Anne goed zeeziek.
Aangekomen op het kleine eiland moet ze zich toch overmannen want er staat een stevige hike te wachten van 3,5 uur door storm en slagregen en over 4 uur komt de boot weer om ons op te halen.
Duizenden papegaai duikers broeden hier samen met de grootste kolonie Jan van Genten en ontelbare stormvogels en ander gespuis.
Fotograferen is bijna niet te doen, door het slechte weer en we hebben op sommige delen van de track moeite om ons in balans te houden op steile modderpaden naar boven en naar beneden. Desondanks een gave hike die we nog nooit onder zulke weersomstandigheden hebben gedaan.
er is op de weg terug een kleine herberg waar we wat kunnen nuttigen en dan wachten op de boot terug. Wat een zenuw slopende uren zijn dat, komt die nou wel of komt die niet?
maar we zien boven aan de berg wat locals op quads verzamelen, dus het vermoeden is dat die zal arriveren.
En gelukkig, komt het bootje met enige moeite aanmeren in de baai waar de golven over de kade slaan.
eerst wordt het eiland voorraad uitgeladen, bouwmaterialen, werklui en voedsel en dan mogen wij aan boord. de boot zit met 20 man goed vol.
Maar de reis terug is ongekend hard, Anne nog zieker dan op de heenweg en zo ook de rest van de passagiers.
Er is geen andere manier dan proberen vol te houden (een weg terug is er niet), hoe moeilijk dat ook met zeeziekte is.
Belangrijkste is dat we de boot terug hebben, achteraf bleek dat ook de laatste te zijn voor de komende 2 dagen.
Dag 3 checken we alvast in bij de boot naar IJsland laten de auto bij de terminal staan en lopen vanaf daar het leuke centrum van Torshavn in. Verkennen wat, snaaien wat bij een vreettentje waar alleen locals komen (altijd goed) en rijden dan op het gemakje de boot op om aan avontuur 2 te gaan beginnen.